danışığımız olmuşdu. Ülkerle danışdıqda mehkemenin sentyabrda olacağını demişdi. Yeni hele qarşımızda çetin iki ay vardı. Ancaq meni rahatladan tek şey Zaurun arvadının hele heç ne öyrenmemesi idi. Burda qaldığımız bir ayda bedenim dincelse de beynim dincelmemişdi. Düşünceler, fikirler ve qorxu meni bir an olsun terk etmirdi. Bir ayın sonunda hazırlaşıb yeniden Bakıya qayıtdıq. Seheri gün yeniden eyni rejime dönmüşdük; Nurayı bağçaya aparıb, özüm de işe yollandım. Xestexanaya daxil olduğum andan etibaren her kesin nezerlerini öz üstümde hiss etsem de doğrusu, çox da ehemiyyet vermemişdim. Otağıma gelib yenice eyleşmişdim ki, tibb bacısı Gülmire otağa gelib -Firuze xanım baş hekim sizi gözleyir,-dedikde artıq nese bir terslik olduğunu sezmişdim. Ağır addımlarda baş hekimin otağına doğru yöneldim. Qapını tıqqıldadıb azca araladıqda Ulduz xanım telefonla danışırdı. Geldiyimi görüb eli ile oturmağımı işare etdi. Sakitce içeri keçib qarşısında eyleşdim. Telefon danışığını qutarıb yene her zamankı ana nevazişi ile üzüme baxdı.
-Xoş geldin qızım. Nece keçdi istirahetin?-deye gülümseyerek dillendi.
-Çox sağolun Ulduz xanım yaxşı keçdi. Siz necesiz?
-Firuze doğrusu işler heç de yaxşı deyil. Sen getdikden sonra,-nefesini derib davam etdi,- Zaur kimdi bilmirem onun yoldaşı gelib neçe defe xestexananı qatıb bir-birine.
Ulduz xanım Zaurun adını çekdiyi andan etibaren bedenimi soyuq ter basdı. Utanc ve qeher hissi boğazıma yığılmış danışmağa imkan vermirdi. Utandığımdan gözlerim doldu. Menden neçe yaş böyük qadın sıxıla-sıxıla menim sergüzeştlerimi danışırdı. Yene her zamankı adetim olan ellerimle paltarımın eteyini sıxıb bunun tez bitmesi üçün içimden dua edirdim.
Gözlerimin dolduğunu gören Ulduz xanım -Firuze, qızım özüne gel. Ağlama. Bilirem sen artıq heç ne etmersen,-deyib meni sakitleşdirmeye çalışırdı.
-Ulduz xanım yene gelse o xanımı mene yönlendirin. İndi icazenizle çıxım men,-dedikde qeherden artıq boğulduğumu hiss edirdim.
-Çıx qızım çıx. Sakitleş,-deyib

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 124 >>