mağazadan çıxıb diger mağazalara getmeklerine baxmayaraq Nazlı hele de deyinirdi.
Nazlı: -Mene lazımdı bu? İstemirdim de niye aldın ee??
Ümid: -Off canım çox uzatdın bir defe alıram da neolacaq? Pulun söhbetini eleme.
Nazlı: -Başa düşmürsen beyenmedim?? Neinki sen heç özümün elim gelmezdi o cür koftaya qepik de vermeye. Gedek qaytaraq istemiremmm.
Ümid: -Olmaz canım alınmır gel menimçün de köynek baxaq.
Nazlı: -Başa düşmürsen narahatam? Bax bütün günümüzq zeher ederem demedi deme.
Ümid: -Yaxşı gel başımın belası ama qaytarmasalar menlik deyil.
Artıq geri qayıdaraq koftanı vermiş ve evezine Ümid ‘’dar’’ deye düşündüyü yaşıl futbolkanın eslinde dar olmadığının ferqine varıb almışdı.
Ümid: -İstediyin oldu ifritem? 20 manat cibimde qaldı.
Nazlı: -Ohh be nece rahatam yaşılı çoooox beyendim.
Ümid: -Sevindim canım teki beyen. Başqa qız olsaydı belke etdiyini etmezdi. ’’Birce defedir de alır’’ deyib ötüşdürerdi. Evlenenden sonra da bilirem qoymuyassan ora-bura pul xercleyim. Bizde mama da eledi.
Nazlı: -Boş-boş şeylere qoymaram tebiiki. 35 manat az pul deyildi ee)))
Ümid: -Off balacaaam.
Yarım saat da mağazaları dolaşdıqdan sonra nehayet ki, Nazlı da Ümid üçün qehveyi reng, şekilli köynek alaraq bulvara doğru yollanırlar. Yolda gederken bele Ümid, 4 gün görüşmeklerine baxmayaraq sanki ilk gördüyü günki kimi sevgi dolu, gülen gözlerle seyr edirdi Nazlını. Nazlının da utancaqlığı bu bir neçe günde keçmişdi artıq. Ümidin üzünü doya-doya izleye, gözlerine baxaraq onu ne qeder sevdiyini de deye bilirdi.
2 bilet aldıqdan sonra yarım saatlıq gemi seyaheti edirler. İçeride oturacaqlar dolu olduğundan, bayır terefe, bir neçe cütlükler ve oğlanlar olan yere keçirler. Bu an bele Ümid qısqanclığından el çekmeyerek Nazlını en ortaya getirib ellerini her iki terefden tutunacağa qoyur.
Nazlı: -Offf bu nedi terpenmeye yer yox idi onsuz sen de qollarıvı qoydun. Özümü lap cüce kimi hiss etdim burda.
Ümid halından çox memnun şekilde gülümseyerek: -Yaxşıdı da. Ne etmeliydim

<< 1 [2] 3 >>