görmürsen etrafımızda oğlanlardır.
Nazlı ne qeder üzgün görsense de özünü sevdiyinin qolları arasında güvende, çox xoşbext hiss edirdi.
Ümid eyilerek tez-tez Nazlının qulağına onu sevdiyini pıçıldayardı.
Ümid: -Seni sevirem. Çox sevirem.
Nazlı: -Men de seni canım.
Ümid: -Belke şekil çekdirek? Birge şekilimiz yoxdu ee.
Nazlı: -Nc olmaz çirkin düşürem.
Ümid: -Eee yaxşı da balacam ele düşmürsen gel çekim şeklimizi. Sen gedessen sene ne var ee burda men pis olacam. Şekilde yox. Baxım yada salım da bu günleri.
Nazlı: -İstemirem heleee.
Çox didişmeden sonra artıq geminin geri qayıtdığını görmüş ve enmişdiler. Bir az gezinib, yemek yedikden sonra havanın qaraldığını görüb, yavaş-yavaş eve doğru yollanırlar.
Nazlı: -Ne tez hava qaraldı axı. Saatlar deqiqe kimi gelib keçdi ele bil. Heç getmek istemirem :’(
Ümid: -Balacam inan men de ama neyniyek. Gec olmadan aparım xalan bir söz demesin. Men de bilmedim heç vaxt nece gelib keçdi.
Artıq Nigargilin mehlesine gelmiş, sağollaşmaq vaxtı çatmışdı. Ümid binanın qarşısında görenler sehv başa düşmesin deye durmuş ve ele sağollaşmışdılar.
Nazlı üzgün şekilde: Seni sevirem. Çıxıram yuxarı ta.
Ümid: -Men de seni sevirem canım qalx zeng edecem danıwarıq.
Nazlı 3-cü mertebeye qalxmışdı ki, Ümid aşağıdan Nazlıya seslendi:
Ümid: -Nazlı gözle.
Celd tenginefes halda Nazlının yanına çatmış, möhkem qucaqlayaraq dodağına öpüş qondurmuşdu. Nazlı da növbeti yaya qeder Ümidi görmeyeceyini düşünerek, qarşılıq vermişdi.
Nazlı: -Neynirsen ay deli?
Ümid: -Bir il görmüyecem seni. Etmediyim üçün peşman olmuyum deye qayıtdım))) yaxşı ki, qayıtdım da.
Nazlı: -Bes qonşuları düşünürdün neoldu?
Ümid: -Bilmirem heç fikir vermeden geldim.
‘’Seni sevirem. inşALLAH menimsen..!’’ deyib, son defe Nazlını doya-doya bağrına basıb ayrıldiıar. Görünür uzun, çetin ve yorucu yol onları gözleyirdi...

Ardı var...

<< 1 2 [3]