Ümid derse getmemişden evvel yarım saatlıq Nazlıya vaxtını serf etmek isteyir. Nazlı ile hal ehval tutduqdan sonra:
Ümid: -Gece çox pis yuxu gördüm.
Nazlı qorxaraq: -Ne yuxu canım?...
Ümid: -Mene xeyanet etmişdin men de elvida mektubu yazıb ayrılırdım.
Nazlı daha da qorxaraq ne deyeceyini bilmirdi: -Yuxudu da canım keçdi getdi.
Ümid: -Yuxuda olsa dehşetli idi.
Nazlı: -Heqiqi olsaydı ayrılardın he?
Ümid:: -Heqiqi olma ehtimalı var?!
Nazlı: -Sözdü de soruşdum niye esebleşirsen ki. Tebii ki yoxdu.
Ümid: -Aha ayrılaram. Düşünmeden çıxaram heyatından.
Nazlı qorxu ve telaş qarışıq qeribe hissler keçirirdi. Sanki indi daha çox vicdan ezabı çekir, her an xeyanetini etirafını ede bilerdi.
Ardı var...

<< 1 2 [3]