-Muachhh....
Ümid çox calışsa da şirin diliyle, anasının xasiyyetlerinden danışa-danışa Nazlını sakitleşdirmeyi bacarmışdı ama bayaqda dediyim kimi Nazlı bunu utancverici hadise kimi esla unutmayacaq, her o günü xatırladıqca artıq gülüb keçecekdi...
Günler öz axarında davam etse de Ümidin tekrar-tekrar gördüyü xeyanet yuxuları, her bir keçen gününü kabusa dönderirdi artıq. Beyninde şübheler dolaşsa bele özünü bu xeyanete inandıra bilmirdi. Nece inandırsın axı? Canından çox sevdiyi, güvendiyi qız ona nece xeyanet ede biler axı?
Ümid yuxusunu yaxın bildiyi müellimesine dediyinde:
Müellime: -Bala üreyin temizdi ona göre yuxun çin olub belke de
Ümid: -Yox ALLAH elemesin üreyim temiz olmasın, teki yuxum da çin olmasın besdi
Ümid çox ehemiyyet vermemeye çalışsa da Nazlı bunu bacara bilmirdi. Her keçen gün xeyanetin yükü daha ağırlaşırdı Nazlının çiyinlerinde. Seher axşam bunu düşüner olmuşdu artıq ve nehayet bunu ilk Röyaya etiraf etmeyin daha asand olduğunu düşünerek üreyini açmış, meslehet vermeyini istemişdi:
Nazlı: -Eşitmişdim eger sirri varsa insanın ve bu yalnız özü ve ALLAH arasındadırsa, belke de bu sirr ömür boyu ele de qalar ama vicdan ezabım. Heqiqeti Ümide deyecem zamanı gelince. Çünki ona xeyanet etmişdim
Röya: -Neeee???? Sen mene bir başdan danış bunu belke bir kömeyim deydi
Nazlı her şeyi başdan olduğu kimi Röyaya danışır
Röya: -Axx o vicdan ezabı. Canım bu güne qeder gizletmisen çalış bir az da gizlet çünki indi sonuncu ilidi Ümidin. Öyrense dersleri bir kenara atar bütün ili heder geder
Nazlı: -İnan her gün keçdikce deli oluram artıq. Her keçen gün daha çetinleşir daha ağırlaşır yüküm. Onun yuxuları, danışıqları. İnan her danışdıqca bilmirem ne cavab verim. Nitqim tutulur. Çox çetindi Röyam...
Röya: -Seni de başa düşürem ama sen de onu düşünmeye çalış. Öyrense neolar? Lap deyek öyrendi bilmirsen bağışlayar ya yox. Mence bağışlamaz. Onda bes? Sence daha yaxşı olacaq? Bir az da sebr et canım
Nazlı: -Söz vere bilmerem

<< 1 [2] 3 >>