gedir))). Sen demişken her şey qismetdi. Qismetinde varsa neolur olsun barışacaqsız az danış ok..
Nazlı: -Uyda sen menim üreyimi ya beynimi oxursan? Hardan bildin geri dönmek üçün getdiyimi? Sen diyesen sehifelerde çox status oxursan eee))))
Röya: -Xaxa yoo heyat tecrübesi deyek de buna)) Hele ki öz isteyile gedib qayıtmayan 1ni görmemişem desem inanarsan?
Nazlı: -Inanmam
Röya: -Az inan)) Ele birini görmemişem kim gedirse geri dönür mütleq 1 gün özüde peşman olaraq...
Nazlı: -Onda görersen meni((
Röya: -Sen getmisen? Sen yerindesen)) Men bunu oğlanlara şamil edirem.
Nazlı: -Men getdim de men heyatından çıxdım onun...
Röya: -O özü istedi. Mene qulaq as ve bir az axışına burax...
Nazlı: -Çoxdandı axışına buraxmışam onsuz...
Röya: -Her şeyin yaxşı olacağına dair de ümidini esla itirme
Nazlı: -Lazım deyil mene Ümid mümid((( boş ver başıvı şişirtdim...
Röya: -Men varam da hem)))
Nazlı:- He sen varsan min oğlana deyersen kız)))
Röya: -Deli))) Ümide veziyyeti başa salmağı düşünmürsen heç? Bu vaxtacan mence içi-içini yeyirdi ama qürurundan soruşmuyub
Nazlı: -Men de bunu çox düşündüm acı da olsa bilmeye haqqı var. Hem yazım gönderim daha çox nifret etsin mene, kimi sevdiyine. Onda asan olar unutmaq meni((
Röya: -AA qızın ağlı gğr ne yğnde işliyir. Az o menada demedim. Sadece heqiqeti onsuz derinden bilmeliydi. İki medeni insan kimi danışın ayrilacaqsız ele ayrılın bele ayrılmaq size yaraşmaz...
Nazlı: -Bilirem canım haqqlısan. Ama yene de ölçüm biçim göresen yazmaqla düz ederem ya yox
Röya: -Yene de qerar senindi birdenem...
Nazlı qerar vererken, Ümid her gün keçdikce Nazlı üçün daha çox darıxdığını hiss edirdi. Sanki bir hadise baş vererse qürurunu bir kenara atıb Nazlını bağışlamağa hazır olacaqdı. Ama xeyanetin izi. Esla itmeyecekdi. Ağrısı esla keçmeyecekdi belke de...
Nehayet Nazlı çox düşündükden sonra Ümide izah etmek qerarına gelir ve:
Nazlı: -Son defe yazacam bütün beyninden keçen sualları cavablandırıb çıxacam heyatından. Vicdan ezabından

<< 1 [2] 3 4 >>