Bir birlerini çox sevirdiler. Heç vaxt ölümü, ayrılığı ağıllarına getirmezdiler. Heç vaxt bir birlerini darıxmağa qoymazdılar. Her gün bitecek kimi bir birlerine daha da qüvvetli bağlanırdılar, Her gün bir birlerini ilk günki kimi heyacanla qarşılayardılar. Elece de heyata inandılar, elece de özlerini aldatdılar. Bir gün oğlan dünyalar qeder sevdiyi sevgilisini görüş yerine cağırır. Her defeki kimi yene de sevgilisi sevine-sevine görüş yerine telesirdi, çünki canından çox sevdiyi sevgilisi ile görüşeceydi. Sanki neçe illerdi gormediyi sevgilisi ile görüşeceydi. Amma ki hemin sevgilisi ile dünen görüşmüşdü. Çox darıxırdı. Görüş vaxı gelib catdı. Artıq oğlan hemişeki yerden her gelen kölgeye boylanıb sevgilisi sanırdı. Artıq qız da çatmışdı görüş yerine. Geldi qucaqlaşıb hersetlerini söndürdüler. Salamlaşıb hemişeki yol ile üz aldılar. Oğlanin kefi yox idi. Qız hiss eleyirdi ki, onun ne ise problemi var. Soruşur: -Heyatım ne olub sene? Cavabında: Ne olacaq heyatım heç ne hemişeki heyecandı ne olmalıdı ki? Amma ki qız hardan bileydi ki bu gün canından çox sevdiyi insanla son görüşe gelibdi. Oğlan cüret edib ona deye bilmirdi ki artıq anası ona başqa bir qız beyenib ve gelen heftenin bu günu onun nişanıdı. Qız bunlardan bixeber yoluna davam edirdi. Birden qız dayandı. Dedi: -Heyatım sene bir söz demek isteyirem. Oğlan: -Buyur Heyatım. Qız: -İsteyiremki sabah seninle deniz sahiline gedek. Denizi seyr edek. Oğlan üzgün halda: Gederik Heyatim Amma ki imkansız idi. Çünki sabah o gelecek nişanlısı ile görüşe çıxacaq idi, anası bele istemişdi. Oğlan bir gül dükanının qabağında dayandı. Bir deqiqe gözle gelirem heyatım dedi ve getdi. 10 deqiqeden sonra qayıtdı. Arxasında gizletdiyi sarı gülü dünyalar qeder sevdiyi qıza uzatdı. Qız sarı gülü görüb tutuldu bir anlıq. Yene hemişeki kimi zarafat elediyini fikirleşdi. Güle -güle gülü oğlandan aldı. Heçne demedi. Çünki artıq onu bir zarafat kimi qebul etmişdi o. Oğlan ise bır kelime danışmadan yoluna davam edirdi. Bir söz deye

[1] 2 3 4 >>