mövzuya toxunmurduq. Doğrusu, belesi mene rahat idi. Daha sakit başla işleyir, başım başqa heç neye qarışmırdı.
Günlerimiz bu minvalla keçir, bir neçe gün önce Kerim zeng ederek Nerminin qırx günlüyünü restoranlardan birinde keçireceklerini, meni de devet etdiyini dedi. Her gün eyni hadiseler tekrarlanan heyatımda bezen bu kimi deyişiklikler ne yalan deyim, üzümü güldürürdü. Son iki-üç günü hem özüme meclis üçün uyğun paltar almaqla, hem de Nermine hediyye almaqla başımı qatırdım. Nehayet, hemin gelib çatdıqda meni mekana Kamil dayi getirib çıxmamışdan evvel xeber etmeyimi tapşırıb getdi. İçeri keçerken meni Kerimin anası Feride xala qarşılamışdı. Meni öpüb qucaqlayıb yerimi gösterib getdikde bir neçe deqiqe sonra başımı qaldırdığım zaman Cahadı düz başımın üstünde görüb zorla udqundum. O evvelce meni başdan ayağa qeder süzüb ardınca üzündeki azca tebessümle:
-Salam. - deye dillendikde men de ona qarşılıq verib yeniden başımı aşağı saldım.
Bilmirem belke de nese demek fikrinde idi amma ona qulaq asacaq hayda deyildim.
Biraz sonra Kerimgil de artıq gelmiş, meclis daha da şenlenmişdi. Balaca Nermin bütün ailenin sevimlisine çevrilmişdi. Hem Teraneni, hem de Kerimi ürekden tebrik edib, Nermine xoş günler arzulamışdım. Bunun qarşılığında elimi tutan Kerim:
-Sen de günün birinde çox xoşbext olacaqsan. Sebrli ol. - dedikde ona minnetdarlığımı bildirib yerime keçdim.
Meclisin ortalarında hezin musiqi çalınan zaman qulağımın dibinde kiminse nefes aldığını hiss edib, ardınca qarşımda bir el gördükde başımı qaldırdığım zaman Cahadı görüb teeccübümü gizlede bilmedim.
-Yeqin ki, müdürünü bu qeder adamın içinde biabır etmersen. - deyib elini biraz daha qabağa getirdi.
Etrafdan bir neçe cüt gözün bize baxdığını gördüyüm zaman onu redd etme imkanımın olmadığını görüb mecbur ayağa qalxıb arxasınca getdim. Meydançanın ortasına geldikde o elini xefifce belime qoyub diger eli ile elimden tutduqda özüm de bilmeden heyecanlanmışdım artıq. O menden xeyli hündür olduğuna göre

<< 1 ... 120 121 [122] 123 124 ... 200 >>