başımı azca qaldırdığım zaman ancaq boynunu göre bilirdim. İndiye qeder Cahada fikir vermesem de indi yaxından onun ne qeder hündür, enlikürek olduğunu görüb doğrusu diqqetimi celb etmişdi.
-Ne yazılıb orda? - Cahad mene doğru eyilib dillendikde key kimi başımı qaldırıb üzüne baxırdım.
-Boynumda deyirem ne yazılıb? Bayaqdan gözünü çekmirsen. - o bu defe üzündeki gülüşle dedikde utandığımdan yerin dibine keçmeyi arzulayırdım.
Kelme kesmeden başımı aşağı dikib reqsin tez bitmeyini arzulayırdım.
-Bu qeder besdir mence, he? - bir neçe saniye sonra o yeniden qulağıma yaxın gelib dedikde maraqla baxışlarımı üzüne dikdim.
-Ne üçün?
-Bizim üçün. - bu defe qaşlarımı çatıb bu söhbetin hara gedeceyini böyük maraq ve diqqetle gözleyirdim.
- Bir gün seç evlenirik. - o ele sakit tonda sözleri demişdi ki, sanki mene yeni bir iş tapşırırdı. Menim veziyyetimi düşünmek ise o qeder de çetin deyildi. Ağzım açıq, key baxışlarla Cahada baxa-baxa qalmışdım..Musiqi artıq bitse de menim keyliyim, donuqluğum asanlıqla bitene oxşamırdı. Men bu sözleri illerle düşünsem ağlımın ucundan bele keçmezdi. Düzdür, Cahadın mene qarşı bezen daha diqqetli olduğunun ferqine varsam da bunu her zaman Kerimle bağlayırdım. İndi ise onun son sözleri meni lap alt-üst elemişdi. Menim bu halıma gülümseyen Cahad elimden tutub meni salondan çıxardıqda ancaq ki özüme gelmişdim. Elimi onun elinden çekib qezeble:
-Siz deli olmusunuz?! - deye qışqırdıqda o yene de öz sakitliyini pozmadan mene doğru azca eyilib dillendi:
-İşden kenarda mene siz demeye ehtiyac yoxdu. Sen desen kifayetdir.
Bu insanın sakitliyi meni deli olmaq heddine çatdırırdı. Men onun adından ve işinden başqa heç bir melumatım yox idi. İndi menden ne cavab gözleyirdi?! Üstelik bu qeder müddet erzinde aramızda bu mesele ile bağlı kelme kesilmemişdi. Menim ümumiyyetle, Cahadla bağlı heç bir fikrim yox idi. O sadece menim müdürüm idi, bu qeder.
-Bilmirem ne meqsedle, ne fikirle bu sözleri dile getirirsiniz, amma yaxşı olar ki, bu

<< 1 ... 121 122 [123] 124 125 ... 200 >>