düşünceni ümumiyyetle ağlınızdan çıxarasınız. - dişlerimi qıcayaraq sözümü deyib bir saniye bele gözlemeden yeniden salona qayıtdım. Doğrusu, çıxıb getmek istesem de Kerime göre buraya geldiyimi xatırlayıb mecbur halda axır 1-2 saatı da oturaraq ardınca sağollaşıb Kamil dayı ile birlikte eve yollandım. Çıxarken Cahada gözüm sataşsa da fikir vermeden celd maşına eyleşib getdim.
Eve geldikde artıq her kes yatmışdı deye sakitce yuxarı qalxıb hamam otağına girdim. Cahadla olan danışıqdan beri fikrimi başqa yerlere yönlendirmek istesem de heç cüre alınmırdı. Fırlanıb yene buraya gelirdim. Suyun altında dayandıqca Cahadın sözleri defelerle beynimdeki fırlanır, silüeti gelib düz qarşımda dayanırdı. Yox ki, mende ona qarşı hansısa hissler yaranmağa başlamışdı. Sadece men hele de inana bilmirdim eşitdiklerime. Bilmirem, belke ele menim özümde de günah vardı. Ona hansısa sözümle, hereketimle ümid vermiş ola bilerdim. Amma men ki bilirdim öz hisslerimi, düşüncelerimi. Cahada geldikde ise bezen ne qeder merhemetli, geniş ürekli olduğunun şahidi olsam da o niyese menim tesevvürümde hemişe tekebbürlü, kobud biri olaraq olaraq qalmışdı. Hemçinin her şey bir qırağa men bu halımla artıq neçe ildir ki, xoşbext aile arzularımın üstünden qalın bir xett çekmişdim. Veziyyetimi heç vaxt Cahada ya da bir başqasına açıb deye bilmezdim. Utancımdan, xecaletimden yerin yeddi qat derinliyine keçerdim. Odur ki, yaxşısı Cahadın bu hevesinin keçmeyini gözleyecekdim.
Seheri gün işe getdikde tapdığım her künce bucağa girirdim birce Cahadla qarşılaşmayım. Amma "gözlenilen görüş" çox da gecikmemişdi. Nahar fasilesinde onu görmemek üçün otaqdan çöle addım atmasam da o böyük hevesle yanıma geldikde çalışırdım ki, özümü sakit aparıb dediklerine reaksiya vermeyim.
-Başını çıxartmaq fikrin var bu otaqdan? - sözlerinde yumor hiss etsem de ciddi görkeminde bir deyişiklik yox idi.
-Men buralarda gezişmek üçün maaş almıram. - başımı qaldırmadan verdiyim cavabdan üzünün hala qaldığını müeyyenleşdire

<< 1 ... 122 123 [124] 125 126 ... 200 >>