sehvimin üstünü kimise ömürlük aldatmaqla bağlayacaqdım.
-Deyirsen başını aldadım sonra da heç ne olmamış kimi onun üzüne baxım?! Ana men illerdir o günahsız körpenin yükünü çiyinlerimde daşıyıram, indi de bir başqa günahı mene yıxma, qurban olum. - gözlerimi dolmuş halda anama zilleyib qalmışdım. O da eynile menim kimi dolmuş, növbeti anda meni bağrına basdıqda saatlardır üreyimde tutduğum gözyaşlarını serbest buraxıb, sinemden hönkürtü qopdu. Anamın ağuşuna sığınıb bütün derd-serden uzaqlaşmaq isteyirdim...Anamın gedişinden sonra hele de özüme gele bilmemişdim. Saatlardır bu lenete gelmiş otaqda qulağım o qeder sözler eşitmişdi ki, her künc, her bucaq mene acıyırdı sanki. Men ise boğulurdum. Dolabdan götürdüyüm jakete bürünüb sakitce bağçaya endim. Payız öz nefesini qışa ötürürdü deye geceler hava daha soyuq olurdu. İndi de qapıdan çıxdığım an soyuq üzüme vurmuşdu ki, qollarımı sinemde çarpazlaşdıraraq keçib stullardan birinde eyleşdim. Beynimdeki bütün fikirleri bir kenara qoyub temiz havanı burnuma çekir, başımı qaldırıb göydeki ulduzları seyr edirdim. Yadımdadır, 9-10 yaşlarında idim. Atamla yaz vaxtı yene burada oturub onu qucaqlamışdım. O menim üzümü sığallayaraq:
-Deyirler yer üzündeki her adamın göyde bir ulduzu var. - dedikde celd başımı qaldırıb uşaq mesumluğu ile maraqla atamı süzürdüm.
-Doğrudan? Bes menim ulduzum hansıdır?
-Onu özün seçirsen. - o bu defe tebessümle dillendikde celd başımı göye qaldırıb bir-bir ulduzları inceleyir, sanki özüme uyğun olanı seçmeye çalışırdım. Biraz keçmiş gülerek elimi en kiçik, arabir yanıb sönen ulduza teref tutub:
-O menim ulduzumdur artıq. - deyib ardınca aniden ağlıma gelen fikirle atama döndüm. - Bes birden menden evvel kimse seçibse o ulduzu?
-Yadında saxla, Allah eger sene neyise düşünmeye bele icaze verirse, demek o senin qismetinde olandır. Pis ya da yaxşı o senindir. - o vaxt atamın sözlerini derk etmemişdim. Amma sonralar daha yaxşı anlayırdım hemin sözleri. Bezen Raufla bağlı üsyan edib her şeyin

<< 1 ... 130 131 [132] 133 134 ... 200 >>