yemekden bir neçe tike götürüb yediyi zaman men hele de onun üzüne baxa-baxa qalmışdım.
-Nece yeni problemimiz yoxdur? İstemirem! Mecburidir?!
-Aha. - o indi de maraqla üzüme baxır, deyesen, ne cavab vereceyimi gözleyirdi. Ne cavab verecekdim?! Söz demeye imkan verirdi ki?!..
Burda oturduğumuz bir saat erzinde o yeniden bir neçe meni danışdırmağa cehd etse de alınmadığını görüb menim kimi susmağı seçmişdi.
İki gün sonra ise Merdan gözlerindeki sevincle, hiss olunan xoşbextlikle içeri keçib:
-Seni xoşbext görmek menim en böyük arzum idi. İndi addım-addım o xoşbextliye doğru gedirsen. - deyerek meni bağrına basdı. - Her şey üreyince olsun, bacı. - dediyi zaman heç ne anlamamış halda hele de Merdanın üzüne baxırdım.
-Birbaşa söhbete keçdim. - o ürekden gülüb davam etdi. - Bu gün Cahadla görüşdüm. Dedi razılıq vermisen. Atamla da danışaq gelecekler 1 hefteye.
Merdan danışdıqda dilim-ağzım qurumuş, "Men ağlımı itirmişem, yoxsa bunlar?" deye minbir fikir keçirdi ağlımdan. O meni yeniden tebrik edib otaqdan çıxdıqda donmuş halda yatağın kenarında oturub Cahadın ünvanına bütün ürek sözlerimi deyirdim. Esebim hele soyumamış anam da eynile Merdan kimi sevincek halda içeri keçdikce indi de onun arzularına qulaq asmaq niyyetinde deyildim.
-Ana, nahaq tebrik etmeye gelmisen. Men razılıq vermemişem. Cahadın yene özbaşına hereketleridir. Siz de sevinmeyin, sabah hell edecem. - qeti şekilde dediyim sözden sonra anam içeri girmeyine peşman olmuşdu.
-Sumaya... - anam yaxına gelib eyleşerek meni sakitleşdirmeye çalışırdı. - Sesini atma başına. Merdan deyir ki, Cahad yaxşı oğlandır. Bilirsen, o fikirlerinde yanılmaz. Men de ona inanıb senin mehz Cahadla xoşbext olmağını isteyirem.
-Ana - sebrsizce dillendim.
-Ele bilirsen ömrünün her anında ele biri çıxacaq qarşına? Niye etiraz edirsen? Biz her şeyi danışmışıq seninle. Her şey öz yoluna düşecek. Birce sen sakit dur qoy gelsinler tanış olaq.
-Ne öz yoluna düşecek, ana? Kimise aldatmaqla heç ne öz yoluna düşmür. Men

<< 1 ... 134 135 [136] 137 138 ... 200 >>