terefden ise gözüm qapıda qalmış, her an Merdanın yumruqlarının Raufun üzünde olacağını düşünüb gücle udqunurdum. Rauf ise mümkün qeder mene yaxın dayanır, elini belimde gezdirirdi ki, bu da meni diger terefden sıxırdı. Ondan biraz aralanıb yeniden başımı aşağı salmış, reqsin tez bitmeyi üçün dua edirdim. Ancaq bir-birinin ardınca çalınan hezin mahnılar meni deli olmaq heddine getirirdi.
-Otursaq yaxşıdır. - ağlıma gelen fikri vaxt itirmeden dile getirmişdim.
-Yox. Mence bele daha yaxşıdır. - danışığından hiss edirdim ki, Rauf içkilidir.
Ağzımı açıb ne ise behane getirerek yerime eyleşmek isteyirdim ki, içeri keçen Merdanı gördükde artıq buna ehtiyac olmadığını bilib, gizlenmeye yer axtarırdım. Ancaq deyesen buna müveffeq ola bilmemişdim ki, bir neçe saniye sonra Merdanın sesine ikimiz de diksinmişdik:
-Düşünürem ki, bacımla reqs etmek sırası mendedi. - deyib, üzündeki azca kinayeli gülümseme ile heç kimin cavabını gözlemeden elimi Raufun elinden dartıb, meni özüne teref çekdi.
Rauf da bunu gözlemirdi ki, heç ne demeden yanımızdan uzaqlaşdı.
-Axırıncı defe olsun onunla reqs etmeyin, ümumiyyetle onunla dialoq qurmağın.- Merdanın üzündeki kinayeli tebessüm getmiş, yerini esebi mimikalara buraxmışdı ki, qorxudan heç ne deye bilmemişdim.
Gecenin sonuna qeder Merdanın esebi hele de soyumamışdı. Bilirdim, bu esebi mene deyildi, amma qorxudan axır bir-iki saatın nece keçdiyini bilmemişdim. Raufa "Heç kim olmasa ele burdaca meyidini sermişdim" baxışları ile baxdıqda menim bele tüklerim ürpeşirdi.
Nehayet, meclisi sağ-salamat başa vurub eve getmeye hazırlaşırdıq. Baş verenler meni hem yormuş, hem başımı ağrıtmışdı ki, anamgili aşağı gönderib özüm de el-üzümü yumağa keçmişdim. Biraz özüme gelib pillekenleri aşağı düşüb, qapıya doğru yaxınlaşdıqda Merdanın heraretle kiminlese danışdığını eşidirdim. Eşitdiyim sadece
- Leşini zibillikde görmek istemirsense ağıllı ol. - deye Merdanın esebi halda dediyi sözler idi.
Fikir yeritmeye ehtiyac yox idi. Eminlikle

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 200 >>