gülümseyerek:
-Yox. Gözeldir hamısı. - deyib ikimiz birlikte axır bir üzük seçerek mağazadan çıxmışdıq.
Cahadın "esl üzünü" ise paltar seçende görmüşdüm. Her geyindiyim paltara mız qoşaraq gah qısalığına, gah dekoltesine qaşlarını çatıb seherden axşamacan meni deli etmeyi bacarmışdı. Artıq mağazalardakı işçileri de tenge getirmişdi. Sonunda ise her ikimizin üreyince bir don seçib eve yollandıq. Evde de veziyyet çox ferqli deyildi. Görünür, nişan bitene qeder bize rahatlıq yox idi.
Texmini elçilikden bir ay sonra nişan günümüz gelib çatmışdı. Seher erkenden salona gedib eve qayıtmış, eynimi geyinib hazır veziyyetde otağımda oturmuşdum. Her kesin başı özüne qarışmışdı deye düzü, meni narahat eden de yox idi. Oturduğum stuldan dolabın güzgüsündeki eksime gözüm sataşdıqca saçlarıma, bezeyime, uzun donuma baxıb içime yeniden narahatlıq dolurdu. Son bir aydır başımız qarışdığından bu barede düşünmeye çox vaxtım olmasa da indi fikirleşdikce artıq bir neçe saat sonra Cahadla nişanlı olacağımızı xatırlayıb üreyimi, beynimi bütünlükle ele keçiren narahatlıq daha da böyüyürdü. Biz nişanlanırdıq ve onun heç neden xeberi yox idi. Men öz nişanımı, en gözel günümü bu cür başa vurmaq istemirdim. Amma indiki veziyyetde elimden heç ne gelmirdi. Nişanı salamatlıqla yola verib özümde cesaret yığaraq Cahadla danışmalı idim. Başqa elacım yox idi. İndiye qeder Cahadın ne reaksiya vereceyini heç vaxt düşünmesem de mehz indi o fikir gelib ağlıma girdikde özümü heç cüre müsbete kökleye bilmirdim. Öz düşüncelerimde gözümü güzgüye zilleyib oturmuşdum ki, açılan qapıdan hazır veziyyetde dayanan Merdanı görüb gülümsedim.
-Kimi gözleyirsen? Saatdan xeberin var? - o, telaşla dillendikde bir an özüme gelib neçe saatdır bu otaqda oturduğumu hesablamağa çalışırdım. - Dur gedek aşağı indice gelecekler. - elimden tutub meni aşağı düşürtdükde atamla anam gözlerindeki ferehle meni süzür, bize yığışan qohumlar ise bir ağızdan xeyir-dua verirdiler. Atam yaxına gelib meni qucaqlayaraq

<< 1 ... 139 140 [141] 142 143 ... 200 >>