artıq nişanlımsan. - Cahad azca eyilib söyledikde onun özünden razı ses tonu meni hem qıcıqlandırmış, hem de tebessümüme sebeb olmuşdu. Dodaqlarımı qulağına doğru yaxınlaşdırıb:
-İkinci reqsimizde nişanlı olmağımızdan savayı bir şey deyişmeyib. - ironiya ile dediyim sözleri o deqiqe anlamışdı ki, gözlerini qıyıb:
-Elemi? - deye sual verdi.
-Aha. - bu defe men özümden razı halda cavab verib başımı aşağı saldım.
Cahad qulağıma doğru yaxınlaşıb nefesini boynuma vererek:
-Az qalıb. Bu dillerin kesilecek senin. - dedikde onun neye eyham vurduğunu anlayıb başdan ayağa qıpqırmızı olmuşdum. Başımı qaldırmasam da indi onun üz ifadesini az-çox texmin edib dişlerimi sıxırdım. Her defesinde meni susdurmağı bacarırdı.
Masamıza keçib eyleşdikden biraz keçmiş Cahadı tapmaq müşkül meseleye dönmüşdü. Onun zahiri görünüşü, hereketleri insana ne qeder qaraqabaq teessüratı yaratsa da indi dostları ile doyunca oynadığını görüb özüm de heyretlenirdim. Düzüne qalsa Cahadı çox da derinden tanımırdım. İndi onu bu halda görüb daha yaxşı anlayırdım. Baxışlarımı Cahada zilleyib gülümseyerek onı seyr edirdim ki, çiynime toxunan el ile diksinib başımı qaldırdıqda Teraneni, yanında ise Kerimi görüb sevinerek astaca ayağa qalxıb onlarla görüşdüm. Elçilik meselesi çıxandan beri her ikisi ile bir neçe defe danışsam da hele de görüşmek fürseti olmamışdı. Terane meni qucaqlayıb xoşbextlik arzu etmiş, ardınca Kerim yaxına gelerek:
-Sene demişdim sebrli ol. - elini mehribanlıqla çiynime qoyub davam etdi. - Men inanıram Cahad seni xoşbext edecek. - o, biraz daha yaxına gelib asta şekilde dillendi:
-Sen her şeyi unudacaqsan.
-Çox sağol, Kerim. Men indi ayaqüsteyemse senin rolun evezsizdir. - men de asta halda pıçıldayıb dolmağa hazırlaşan gözlerimi ona dikdim.
-Sene evvelden demişdim axı sen menim doğmamsan, Sumaya.
Ona yeniden mehribanlıqla nezer salıb yerime eyleşdim. Nişan boyu defelerle meni ayağa qaldırıb oynatmağa çalışsalar da utandığımdan bir neçe defe qol qaldırıb kenara

<< 1 ... 141 142 [143] 144 145 ... 200 >>