etsem heç ne demeyecek, he?!! - o, bu defe her iki qolumu tutub silkeledikde o qeder gücsüz idim ki, qollarında ireli-geri sarsılırdım.
-Cahad, bele danışma ne olar. - ağlayaraq boğuq sesle dillendim. - Menim heç bir planım yox idi. Sene her şeyi açıb deyecekdim. Amma qorxurdum. - ağlamağım artıq hıçqırtıya enmiş, güclükle sözleri deyirdim. Cahadın qollarımı buraxıb asta sesle, heyfslenerek dediyi sözler ise belli idi ki, her şeye nöqte qoydu:
-Heyif senden, Sumaya, çox heyif.
O son sözlerini deyib üzüme de baxmadan qapını zerble çırpıb getdikde ayaq üste qala bilmeyib dizlerim üzerine çökdüm. Her şey buradaca bitmişdi, mehv olmuşdu. Gözümü qapıya zilleyib defelerle Cahadın dediyi sözleri beynimde fırladır, her cümlesinde, her sözünde üreyimin telleri bir-bir qopurdu. Men çox yaxşı bilirdim daha bizim üçün geriye dönüş bileti yoxdur. Bütün her şeyi yandırıb küle döndermişdim. İnsan bedeninde qırıq, çıxıq teze olduqda hele insana nece ki, ağrı vermirdi men de indi o veziyyetde idim. Bayaqdan ağlasam da indi quruyub yerimde qalmışdım. Her şeyi derinliyine qeder derk ede bilmirdim. Dilimde sadece "bitdi" kelmesi ilişib qalmış, özüm de gözümü qapıdan çeke bilmirdim. Bütün bedenim, beynim sanki keyimişdi. İndi meni tike-parça eleseler de hiss etmezdim. Deqiqeler keçse de yerimden durmaq fikrim yox idi. Başımı dönderib pencereden baxdıqda havanın artıq qaraldığını görüb güclükle ayağa qalxdım. Cahad yeniden buraya qayıdar fikri ile celd qaçıb getmek isteyirdim. Torantı gören gözlerim güclükle çantamı tapdıqda qapıdan çıxıb özümü heyete atdım. Biraz ireli addımlayıb taksi gördükde heç ne demeden maşına eyleşib birbaşa ünvanı deyib başımı pencereye söykeyerek yolu izleyir, hele bir neçe gün önce bu eve Cahadla birge nece deyib-gülerek geldiyimizi xatırlayıb bütün bedenimden cereyan keçirdi sanki. Bütün yol boyu xatirelerimizi qeyri-ixtiyari xatırlayıb ağlamaq istesem de bacarmırdım, gözümden yaş gelmirdi. Eve çatdıqda sürücünün bir neçe çağırışına özüme gelib pulu

<< 1 ... 154 155 [156] 157 158 ... 200 >>