deyesen bu defe tekce özünü yox, meni de öldürmek isteyirsen. Merdan bilse emin ol ki, keçen defe dediyini bu defe heyata keçirer.
-Senin bu qeder qorxaq olduğunu bilmirdim. - lağlağı tonda dediyi sözle meni yeniden eseb dalğası bürümüş, ne cavab vereceyimi bilmediyim üçün yeniden desteyi asmışdım. Ardınca bir neçe defe zeng gelse de açmamışdım. Amma dediyi söz sehere qeder beynimde fırlanmışdı; verdiyim qerardan gelecekde ne vaxtsa peşman olmamaq üçün onunla görüşmek hazırda en optimal variant idi. Di gel ki, buna cesaretim çatacaqdımı, bilmirdim.
Sonrakı gün seher yemeyinde de menim fikirli halım Merdanın gözünden yayınmamışdı ki, diqqetle üzüme baxıb:
-Ne olub sene? Neyin derdini çekirsen? - xefif gülümseme ile soruşdu.
Men özüme gelib tutarlı bir cavab verene qeder anam menim yerime çoxdan cavab vermişdi.
-O qeder öyreşib ders oxumağa indi bütün gün evde bele ruh kimi gezir.
Heç ne demeden sadece gülümsemekle kifayetlenmişdim. Haqlı idi. Heç bir meşğuliyyetim olmadığına göre her fürsetde Raufun sözleri beynimi meşğul edir, evde bezen anam defelerle seslendikden sonra özüme gelib cavab verirdim.
Hemin gün axşam yeniden Raufun zengini görüb artıq tenge gelmişdim ki, bilmirdim bu cesaret mene hardan gelmişdi amma razılıq vermişdim. Zengi sonlandırdıqdan sonra verdiyim qerardan hardasa peşman olsam da arada valideynlerimizin olduğunu düşünüb inanmırdım ki, Rauf mene qarşı artıq-eskik ne ise etsin.
Görüş günü seherden beri balaca uşaqlar kimi anamın eteyinin altında arxasınca gedir, uyğun meqam gözleyirdim ki, tek-Kamil dayı olmadan çöle çıxmaq üçün icaze alım. Axır anam da menim heyecanımı, telaşımı anlamışdı ki, ilk özü dillendi:
-Sumaya ne olub balaca cüceler kimi seherden yanımca gezirsen?
-Ana - saçımla oynayır, söze nece başlayacağımı bilmirdim.
-Eşidirem. - elindeki paltarları yerine qoyub dedi.
-Men Aide ile görüşmek isteyirdim bu gün.
-Buna göre seherden oyun çıxardırsan? Get hazırlaş Kamil dayıya de hara isteyirsen aparsın.
-Tek

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 200 >>