nece qorxudub ne edib bilmirem bu da gedib etiraf edib polise sonra da heç senin sözüne ehtiyac qalmıyıb birbaşa mehkemesi olub tutublar. Yeqin ele bunda da Cahadın eli olub yoxsa seni çoxdan çağırmışdılar. Neçe gündür Faiq müellim gelib yalvar yaxar edir mene. - Merdan danışdıqca beynime dolan informasiyaları bilmirdim nece, ne yolla qebul edim, ne reaksiya verim.
-Nece ki? Nece olub?
-Axı men başa düşe bilmirem bu qeder hadise baş verir sen niye bir kelme ağzını açıb demirsen?!! Men burda donmuş heykelem, neyem?! - Merdan yeniden coşduqda susub heç ne deye bilmirdim.
-Sen axırı meni deli edeceksen! - derinden ah çekib dedi.
-Ne deyim axı, Merdan? Her şey çox gözel idi diger terefden de sene deyerdim lap alem qarışardı?
-Ele özbaşına qerarlarındı seni bu hallara qoyan!!! - qezeble dillenib desteyi asdıqda telefon elimden yere düşdü. Merdanın son sözü mene ilk sehvimi- Raufu yeniden xatırlatdıqda Ellerimle üzümü tutub sinemden qopub gelen hönkürtüyle birlikte olduğum yere çökdüm. Haqqlı idi. Menim qerarlardım idi bu hallara qoyan meni; evvelce Rauf sonra ise Cahad. Her şeyi bir-birine qatıb özümü berbad hallara qoymağı çox gözel bacarırdım. Sesime Ceyran xala gelib meni bu halda gördükde güclükle ayağa qaldırıb yatağa eyleşdirdi.
-Qızım, ne olub? Niye ağlayırsan? - saçlarımı kenara çekib üzümdeki yaşları silirdi. -Kimse nese dedi? Ay Allah ne oldu bu qıza bele? - menim dayanmadan ağladığımı görüb Ceyran xala daha da telaşlanırdı.
-Ceyran xala, narahat olmayın. - zülm-zelaletle dillenib yeniden susdum.
-Nece narahat olmayım? Gör, ne haldasan? - elindeki suyu mene içirdib kenara qoyduqda yeniden gözümün yaşını sildi.
Men ise başımı divara söykeyib gözlerimi yummuş, Merdanın bütün dediklerini beynimden keçirirdim. Bu cür işler Cahadın elinde uşaq oyuncağı olsa bele yene de eşitdiklerimin heyretini hele de üstümden ata bilmirdim. Axşama qeder otaqdan Ceyran xala neçe defe otağa gelse de çıxmamış, ele yerimdece uzanmışdım. Telefonun sesini eşitdikde

<< 1 ... 180 181 [182] 183 184 ... 200 >>