ise elime alıb Merdanın adını gördükde son sözüne göre o qeder incimişdim ki, indi adını gördükde bele gözlerim dolurdu. Güclükle zengini açıb qulağıma qoyduqda bu defe Merdanın peşman sesi qulaqlarımda cingildeyirdi:
-Meni bilirsen esebleşende ne dediyimi özüm de bilmirem. Ağzıma ne geldi deyirem. - danışdıqda boğazıma yığılan qeheri udmağa çalışsam da havayı idi. -Bağışla meni, bacı. - son kelmesinde ise yene meni hönkürtü tutmuşdu.
-Sumaya, besdir ne olar. Seherden onsuz heç yere sığmıram, indi de sen bele etme.
Özümü toplayıb Merdanla danışdıqdan sonra daha dediyi mövzu ile bağlı kelme de kesmeden sağollaşmışdım.
Bir neçe gün sonra ise Kerimle danışdıqda hal-ehval tutub söhbet edir, ondan ne ise bilib bilmediyini soruşmaq üçün dilim qaşınırdı. Axırda ise özümü saxlaya bilmeyib:
-Cahad necedir? - gücle eşidilecek tonda dillendim.
-Cahad? - o deyesen menden bu sualı gözlemirdi ki, tereddüdle soruşduqdan sonra davam etdi. - Başı toy hazırlığına qarışıb. - Kerimin son sözünü eşitdikden sonra qulağımda nece uğultu qopmuşdusa qalan heç neyi eşitmirdim.-Toy? - udqunaraq dillenib ağlımdan min bir fikir keçirdi hemin an. Cahad, onun toyu, hazırlıqlar... Her şey fraqment kimi gelib gözümün qarşısında dayanırdı.
-He. Rasimi tanıyırsan da yeqin. Onun toyudur axı. - Rasim adını eşidib üzerimden sanki illerin yükü götürülmüşdü. Rasim Cahadın yaxın dostlarından idi. Düzü, onu çox görmesem de nişanda tanış olmuşduq. Cahad özü de dostları haqqında menimle danışmasa bele Rasimin xetrini nece istediyini hiss etmişdim. İndi de ona göre canfeşanlıq etmeyini yadırğamamışdım.
Gözlerimi yumub üreyimde defelerle öz-özüme sevinerek ardınca Kerimle biraz daha danışıb sağollaşmışdım. Bu xeberi bir gün onsuz eşideceyimi bilirdim amma indiyedek heç cüre bu barede fikirleşmemiş, özümü buna hazırlamamışdım. Desteyi asdığımdan beri gah öz-özüme gülümseyir, gah da Cahadla bağlı xeyallara dalırdım. Hemin gün axşamadek sevincek abu-havada qalmışdım.
Burada qaldığım günlerde özümle

<< 1 ... 181 182 [183] 184 185 ... 200 >>