gülümseyerek onun qucağından çıxıb ayağa qalxaraq:
-Belke daha qayıdaq? - söyledim.
Cahad ayağa qalxıb bir elini belime dolayıb meni özüne doğru çekdi.
-Belke burda qalaq bu geceni? - gülümseyerek saçımı sığalladıqda neye eyham vurduğunu anlasam da gülüşünden zarafat etdiyi açıq-aydın görünürdü.
-Qardaşımın elinden seni heç kim qurtara bilmez. - ürekden gülüb dedim.
-Onda biz bir hefteye toyu edirik. - alnını alnıma dayayıb dillendi.
Heç ne demeden sadece gülümseyib ardınca Cahadı zorla evden çıxarıb maşına eyleşdik. Yol boyu gah elimden tutur, gah meni öpür, uzun sözün qısası, dinc dayanmırdı. Eve çatdıqda anam da Gülare de heç cüre yığıb yığışdıra bilmediyim tebessümümü görüb meseleni aydınlaşdırdıqdan sonra her ikisi menden belke daha çox sevinmişdiler. Cahad ise sebr etmeden iki gün keçmemiş yeniden valideynlerini bize göndermişdi. Ruhiyye xala gözleri dolmuş halda mene yaxınlaşıb:
-Bilirdim siz bir-birinizden ayrılan deyilsiniz. - söyleyerek meni qucaqlayıb defelerle tebrik etmişdi.
Hemin geceni Merdanla atam da meni bir daha tebrik edib bu defe heqiqeten xoşbext olacağıma inanırdılar.
-O Cahad bir de seni incitse, bu defe bir Allah bendesi onu menim elimden ala bilmez. - Merdan üzündeki gülüşle söyleyib meni bağrına basdı.
Cahad her ne qeder tekid edib toyu tezlikle etmek üçün can atsa da hazırlıqları nezere alıb her iki aile toyu 3 ay sonraya qerarlaşdırmışdı.
Qarşıdakı üç ayda başımız hazırlıqlara ele qarışmışdı ki, vaxtın nece gelib keçdiyini de bilmemişdik. Bezen ele günler olurdu ki, Cahadla bir-birimizi görmeye fürsetimiz olmurdu. O da buna göre bezen geceler zeng edib aşağı düşmeyimi söyleyib, bir neçe deqiqe de olsa meni görmek isteyirdi.
Men ise bu defe sözün esl menasında xoşbext idim. Cahadla birge idim ve mene başqa heç ne lazım deyildi.
Nehayet, toy günümüz gelib çatdıqda ilk atam otağıma gelib yanımda eyleşdi. Meni gelinlikde görüb gözleri dolmuşdu.
-Heç bilmirem bu evde sensiz nece qalacağıq? - gülümseyerek söyledi. - Gözel

<< 1 ... 195 196 [197] 198 199 200 >>