hissim daha da artmışdı. Ele bilirdim ki, üzüme baxdıqda ne etdiyimi anlayacaqdı. Qapının kandarında dayanıb meni maraqlı baxışlarla süzüb, ardınca dillendi:
-Yene ne olub sene? Mısmırığını sallamısan.- meze dolu tonu ile deyib, gelib yanımda eyleşdi.
-Bilirsen, darıxıram evde.
Gülümseyib:
-Deyesen sabah harasa qonaq çağırıblar. Başın qarışacaq. Darıxmarsan. - dedi.
-Hara? Kim çağırıb? - qaşlarımı çatıb soruşdum.
-Bilmirem. Ne ise ele bir şey eşitdim. - deyib ayağa qalxdı -Dur gedek yemeye çağırırlar.
-Merdan - aniden ağlıma gelen fikirle celd ayağa qalxdım.
-Ay can.
-Men neçe gündür soruşa bilmirem - başım o qeder özüme qarışmışdı ki, qardaşımla maraqlana bilmediyime göre özümü mezemmet edirdim. - Yaxşısan? Daha seni fikirli görmürem. Her şey qaydasındadır?
-Men başqasına aid olan birini özüme derd etmerem Maya. - gülümseyib adeti üzre qolunu boynuma doladı.
-Sumaya!
-Bele daha rahatdı. - bu defe gülüşü bütün üzüne yayılıb, yene menim sinirlerimi oynatmağı bacarmışdı.
Dalaşa-dalaşa aşağı düşüb süfreye eyleşmişdik. Biraz keçmiş atam söhbete başlamışdı.
-Sabah Faiqgil qonaq çağırıblar. Neçe gündür deyir işden vaxt olmur. Axşam hazırlaşarsız işden qayıdanda sizi de götürüb gederik. - atamın sözlerini axıra qeder dinleye bilmeden artıq tikeler boğazıma düzülmüş, heç kese bildirmemek üçün güclükle udmuşdum. Ardınca ise ilk olaraq baxışlarım Merdanın üstünde idi. Onun bu qonaqlıqdan memnun olmadığını görmek o qeder çetin deyildi.
-Siz gedersiniz. Biz Sumaya ile evde oturarıq. - nisbeten sakit tonda deyib yemeyine davam edirdi.
-Eslinde yaxşı olar. Siz gedib gelersiniz. - bu defe men onun sözüne qüvvet dillendim.
-Özbaşına qerar vermek deyesen teze adetdir bu evde. - bu defe atamın acıqlı, hirsli sesini eşidib heç birimiz heç ne deye bilmemiş, sessiz razılaşma yolu ile getmeyi qerarlaşdırmışdıq.

Yemekden sonra birbaşa otağa qalxıb, bayaqdan beri tutduğum nefesimi buraxaraq bu qonaqlıqdan yan keçmeyin bir yolunu axtarmağa başlamışdım. Hetta mümkünse

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 200 >>