Rauf daha da gülümseyib bu defe gözünü bir an bele üzümden ayırmadan meni aclıqla inceleyirdi.
Onun bu baxışından narahatlıq meni bürümüşdü ki, elimi elinden çekib yemeyime davam etdim. Bezen Raufun baxışlarından, elini belime ve ya küreyime qoymağından narahatlıq keçirsem de onunla xoşbext olduğumu hiss edib bu kiçik meqamlara çox da fikir vermirdim. Onun mene qarşı her hereketini, baxışını mene olan sevgisi ile bağlayırdım.
Hefteler bir-birini evezledikce hem derslerin başlamağının heyecanı meni bürümüş, hem de Raufla münasibetimizde her şeyin öz qaydasında olmağının xoşbextliyini yaşayırdım. Arada kiçik inciklikler olsa da bezen hemin inciklikler bir neçe deqiqeden artıq çekmirdi. Bilmirdim gelecekde bizi neler gözleyir amma hele ki, meni gözlenilmeden tapan xoşbextliyi üreyimce ve heç neyi düşünmeden yaşayırdım. Belke de bu defe Merdan heqiqeten yanılırdı. Qarşısında dayanıb onun düşüncelerinin sehv olduğunu sübut etmek, ya da onun öz hereketlerinden, dediklerinden peşmanlıq yaşadığını tebii ki, görmek istemezdim. Amma onun üreyinin derinliklerinde yanıldığını qebul edib, mene xoşbextlik arzulayacağından emin idim.
Növbeti qerarlaşdırdığımız görüş günlerinden birinde hazırlaşıb yatağında üstünde oturmuş, evden çıxmaq üçün Raufun zengini gözleyirdim. Gözlenilen zeng geldikle sevincle yerimden qalxıb az qala qaçaraq evden çıxmışdım. Yene öz xeyallarımda Raufun meni hemişe gözlediyi yere çatmağıma bir neçe addım qalmışdı ki, düz arxamda eşitdiyim sesle yerimde donub qalmış, başımı döndermeye de cesaretim yetmemişdi:
-Sumaya! - Merdanın esebi, gergin sesi defelerle qulağımda uğultu halında cingildedikde bir neçe deqiqe sonra burda neler baş vere bileceyini düşünmeden artıq "ölüm fermanımı" imzalanmış sayırdım.Bir neçe saniye erzinde beynimde saysız-hesabsiz ssenariler qurub, qorxudan ayaqlarımın esdiyini, biraz daha bele dayansam yıxılacağımı hiss edirdim. Havanın nefes kesici istiliyine baxmayaraq ellerim buz kesmiş, boğazımda ne ise tıxanmışdı sanki; ne

<< 1 ... 27 28 [29] 30 31 ... 200 >>