udquna, ne de nefes ala bilirdim. Rauf hele de maşında olduğuna göre çox kiçik de olsa içimde rahatlıq vardı ki, belke de Merdan onu görmeyib, ya da maşını tanımayıb.
Yaxına gelib qolumdan tutan Merdanın sesine donmuş veziyyetden çıxırdım yavaş-yavaş:
-Sen tek hara gedirsen?! - bu sualı gözlemediyimden gözlerimi iri açıb Merdanın üzüne baxırdım. Nece yeni? Bayaqkı qışqırtısı Raufa göre deyildi?
-Sene neçe defe demişem tek getme heç yere! O maşın ne üçün dayanıb orda?! Hara gedirsen de aparsın!
Merdana qulaq asdıqca bilmirdim düşdüyüm veziyyete gülüm yoxsa ağlayım. Beynimde Merdana heyecanlanmadan, heç ne hiss etdirmeden cavab vermeye çalışırdım ki, 10-15 addım mesafede dayanan Raufun maşınının motor sesini eşidib, ardınca ise uzaqlaşmağına ikimiz de başımızı dönderib baxdıqda Merdan maşının arxasınca bir az baxsa da deyesen tanımamışdı ki, yeniden üz mimikasını deyişmeden mene teref döndü.
-Hara gedirdin? - gerginliyini duysam da ses tonu yumşalmışdı.
-Men.. Men Aide ile görüşmeye gedirdim. - üzüme diqqetle baxıb sanki yalan danışıb-danışmadığımı öyrenmeye çalışırdı ki, növbeti anda heç bir şerh bildirmeden :
-Keç otur maşına men aparım. - dedikde bu defe yeniden esmece meni tutmuşdu.
Ne Aide? Ne görüş? Hara gedirem?...
Öz-özüme suallar yağdırıb yerimde dayanmışdım ki, Merdan geriye çevrilib bu defe sebri tükenmiş halda mene baxıb:
-Niye gelmirsen? - dedi.
-Gelirem. - deyib arxasınca addımlayıb ardınca axır çare celd telefonumu götürüb Aideye ismarıcla getdiyim yeri yazıb gelmeyini xahiş etmişdim.
Maşına eyleşdiyimizden beri bir kelme olsun danışmamış, Merdan sadece gedeceyim mekanın adını soruşub susmuşdu. Başımı aşağı salıb ağlamamaq üçün özümü gücle saxlayırdım ki, maşının dayandığını hiss etdikde "çox sağol" deyib endim. İçeri keçib boş masalardan birine eyleşdikde bayaqdan tutduğum göz yaşlarım yanağımdan süzülürdü artıq. Menim üstünde bu qeder esen, meni her şeyden qorumağa çalışan qardaşımın gelecekde inamını qıracağımı, onun menimle bağlı

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 200 >>