etmek idi. Düzüne qalsa, bu barede ondan çox da ferqli deyildim..
Merdan menden ferqli olaraq atamın arzusunu üreyinde qoymayıb onun yolunu davam ederek hekimlik senetini seçmişdi. Bu sebebden axır illerini müxtelif ölkeler keçirirdi. En son ise bir illik İsveçre sergüzeştinden onu iki hefte sonra gözleyerken, bizi teeccüblendirib atamın ad gününe özünü yetirmişdi. Atamın Merdanı gördükde nece sevineceyini, ferehleneceyini ağlıma getirdikce güzgü qarşısında tebessümümü gizlede bilmirdim. Hazırlığımı bitirib aşağı düşdükde Merdan qarşımda dayanıb meni başdan ayağa sınayıcı nezerlerle süzüb, ardınca gülümseyerek qolunu boynuma dolayıb kef-ehvalımı xeber alır, derslerimle maraqlanırdı. Men ise ondan ferqli olaraq başqa mövzulara toxunurdum:
-İndi sen de görek ne vaxt evlenirsen? 27 yaşın oldu artıq. Qocalsan heç kim üzüne baxan deyil. ,- ciddi olmağa çalışsam da gülüşüm açıq-aydın görünürdü.
-Sen boyundan böyük şeylere qarışma. ,- ses tonundan hiss olunurdu ki, bu mövzuda danışmaq ona heç de xoş deyil. Maraq meni boğsa da dilimi dinc qoyub hele ki, bu barede heç ne soruşmurdum.
-Ay bala, söhbetinizi sonraya saxlayın! Sumaya gel görüm bura! - anamın yeniden telaşlı sesini eşidib bir saniye bele yubanmadan özümü yanına yetirib hazırlıqlara kömek edirdim, amma yene de fikrim Merdanın yanında idi. Yox, men ki Sumaya idim, bunu öyrenmesem inanmırdım geceni rahat yata bilim.
Aradan neçe saat keçmişdi bilmirem amma anamın tapşırıqları, istekleri bitib tükenmek bilmir, metbexdeki hamını tenge getirmişdi artıq. Metbexin penceresinden darvazadan içeri keçen atamın maşınını görüb elime ela fürset düşmüşdü ki, anama baxaraq "Atam geldi" deyib celd bağçaya çıxdım. Atam maşından düşdükde telefonla danışan Merdanı görüb eşidilecek tonda gülümseyerek
-Merdan - deye sesledi. Atam bize qarşı sevgisini çox zaman bildirmese de onunla qardaşım arasında hiss edirdim ki, sanki ferqli bir bağlılıq var.
-Hafiz hekim - deye güle-güle atamı qucaqladıqda özümden asılı olmadan

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 200 >>