Axşamçağına qeder gah televizor izlemiş, gah da Aide ile danışıb başımı qatmışdım. Rauf ise bir neçe defe zeng etse de desteyi qaldırmamışdım. Merdanla danışdığım zamanda 3-4 saata evde olacaqlarını dedikde metbexe keçib yemek hazırlayırdım ki, qapının zengini eşidib bir anlıq Kamil dayı ola bileceyini düşünsem de hele bir saat evvel gelib ne ise isteyib-istemediyimi soruşduğunu xatırlayıb bu fikirden daşınmışdım. Metbexden çıxıb qapını açdıqda qarşımda Raufu gördükde gözlerimi iri açıb yeniden onu başdan ayağa süzüb sanki onun heqiqeten burda olub-olmadığını derk etmeye çalışırdım.
-Sizde qonaqlar qapıda qalır? - elini qapının kenarına söykeyib bu defe o meni başdan ayağa süzürdü. Tam anlaya bilmesem de gözlerinden, ses tonundan içkili olduğunu sezirdim.
-Üzrlü say içeri devet ede bilmirem. İndi atamgil gelecek. - sözümü bitirmeden Rauf içeri keçerek
-Onlar gelene qeder men seni görüb gedeceyem. - "görüb" sözünü xüsusi vurğu ile deyib qapını bağlayıb qarşımda dayandı.
Gözlemediyim hal qarşısında Rauf arxasını dönüb qonaq otağına doğru getse de men hele yerimde dayanıb qalmışdım. O buraya gelmekle deyesen şir üreyi yemişdi.
-Kimi gözleyirsen? - qonaq otağından gelen sesini eşidib diksindim.
-Rauf heqiqeten getsen yaxşı olacaq. - otağa doğru addımlayıb sözlerimi gözüne baxaraq desem de Rauf vecsizce başını dönderib yerini rahatladı.
Raufu ilk gördüyümde meni ele keçiren qorxu indi yerini qezebe buraxmışdı. Men danışığım ona deyesen milçek vızıltısı tesiri bağışlayırdı.
-Başımın üstünde ne qeder dayanacaqsan? - ele bezginlikle dillendi ki, bir an özümü evimde deyil, başqa bir yerde hiss etdim.
Eseble keçib yandakı divanda eyleşib Raufun ne etmek istediyini anlamağa çalışırdım:
-Niye gelmisen?
-Seni görmeye.
-Gördüyüne göre gede bilersen. - dedikde onun esebi baxışlarını gözlesem de eksine, o heç üzündeki tebessümü itirmemişdi
-Ne olub sene? Neçe gündür menimle danışmırsan, zengimi açmırsan.
Günlerdir menim fikirleşdiyimi amma hele de tamlıqla cavab

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 200 >>