tapa bilmediyim sualı indi Rauf vermişdi. Belke de evvelden etmeli olduğumu indi edib onu bir defelik özümden uzaqlaşdırmalı idim.
-Bizim münasibetimiz evvelden yanlış idi Rauf. - başımı yerden qaldırıb dedim - Men ailemden gizli ne ise yaşamaq istemirem. Axırının ne olacağını ikimiz de yaxşı bilirik.

Rauf üzündeki vecsiz tebessümle gelib yanımda eyleşib mene doğru eyildi.
-Ne olacaq ki, axırı?
Onun bu halını ilk defe idi görürdüm. Gözleri sanki axır, ne desem de üzündeki tebessüm getmirdi.
-Sen içkilisen? - üzümü turşudub ona baxır, cavab gözleyirdim.
-Sen ki bilirdin menim narkoman olduğumu ay Sumaya. Bu ne sualdı indi? - üzündeki gülümseme bu defe qehqehe ile evezlenib evin divarlarında eks-seda verirdi.
Ağzım açıq, gözlerim irilenmiş halda Raufa baxır, dilinden qopan sözlere inanmağım gelmirdi. Dalğınlıqla keçen bir neçe saniye sonra özüme gelib:
-Sen deli olmusan?! - deyerek qezeble ayağa qalxıb qışqır-bağır salmışdım - Dur çıx get bu evden!!! - onun yerinden terpenmediyini görüb davam etdim - İndi Merdana zeng vurub her şeyi deyecem!
Merdanın adını eşidib Rauf bu defe eynile menim kimi qezeble ayağa qalxıb üstüme geldi:
-Sen o balaca beyninle meni qorxudursan?! - her iki qolumu var gücü ile sıxıb meni silkeleyirdi.
-Burax meni! İncidirsen! - qorxu yeniden bütün bedenime hakim kesilmiş, artıq ağlamaq heddine çatmış, özümü gücle saxlayırdım.
-Seni incitmek lazımdır ki, belke ağlın başına gele. - zerble meni divana iteleyib özü de yandakı divana oturub cibindeki siqareti çıxarıb damağına qoydu.
Qoluma ovuşduraraq yerimde dikelib ağlıma gelen fikirle gözüm telefonumu axtarırdı. Divanın küncündeki telefonu Raufa hiss etdirmeden elime aldıqda Merdana zeng edib bir neçe çağırışdan sonra elimde sıxdığım telefondan sesini eşidikde celd yerimden qalxaraq qapıya doğru qaçıb telefonu da qulağıma apardım. Merdanın sesini eşidib dayanmadan ağlayır, eyni zamanda telaşla qapını açmağa çalışırdım.
-Merdan tez gel ne olar. Ne olar gel. - bayaqdan beri

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 200 >>