qorxudan saxladığım göz yaşlarım dayanmaq bilmirdi. Merdan xettin diger ucunda narahatlıqla ne ise soruşsa da heç ne eşitmir, ancaq ağlayaraq tez gelmeyini deyirdim. Növbeti anda qapını açıb çöle çıxmaq isteyirdim ki, Rauf qolumdan tutub özüne nece çekdise bir an qolumun sındığını hiss etdim. Telefonu elimden alaraq qapıdan çöle tullayıb meni de içeri atdı.
-Sen özünü bu qeder ağıllı hesab edirsen?! İndi men sene göstererem ağıllı olmağı! - qışqırıb meni de qolumdan tutaraq sürüye-sürüye yuxarı mertebeye aparıb otağımın qapısını açıb:
-Senin otağındır he? - yeniden üzündeki gülüşle dedi.
-Burax meni redd ol! İndi Merdan gelib senin payını verecek! - Her Merdanın adını eşitdikce daha da qezeblenen Rauf bu defe eseble meni yere çırpdıqda alnım yatağın kenarına deyib partlamış, dayanmadan qan axırdı. Elimle alnımı tutub ağrıdan qışqırır, ele hey Merdanın adını çekirdim. Raufun ise o qeder gözünü qan bürümüşdü ki, heç neye baxmadan meni yerde götürüb yatağa tullayıb özü de üstüme uzanaraq alnımdan yanağıma doğru süzülen qana fikir vermeden dodağıma yaxınlaşdıqda üzümü qırağa dönderib ona mane olmağa çalışırdım. Ancaq bütün cehdlerim menasız idi...
Eli ile üzümü özüne teref dönderib dodaqlarımı vehşilikle öpüb, gülür, sanki menim ezabımdan zövq alırdı. Bayaqdan beri davam eden ağrını unudub artıq Raufun növbeti hereketini ağlıma getirdikce hem özüme, hem ona lenet oxuyurdum. Elini dizimden tutub yuxarı doğru qaldırıb sığal çekdikde eynimdeki don daha da yuxarı qalxır, üreyim daha süretle döyünürdü. Üstümden qalxıb köyneyini, ardınca şalvarını soyunduqda yataqdan qalxıb qaçmağa cehd göstersem de menasız idi. Qezeble üzüme şille çekdikden sonra yeniden yatağa atıb üstümdeki paltardan azad etdi meni.
-Rauf, qurban olum eleme. Meni bedbext eleme, yalvarıram. - gözümden süzülen yaşla nisbeten asta tonda dediyim sözler artıq onun üçün ehemiyyetini itirmişdi ki, buna mehel qoymur, dayanmadan dodaqlarımı, boğazımı öpürdü.
Bilirdim artıq çıxış yolum yox idi. Evvelden

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 200 >>