anladıqda hönkürerek olduğum yere oturdum. "Günlerle yuxu yatmadan dolanan Sumaya indi on deqiqe ayaqüste qala bilmir" deye özlüyümde düşündükce zeifliyimi görüb daha da ezilirdim. Dayanmadan ağlayır, var gücümle dizlerimi yumruqlayır, dırnaqlarımla qollarımı cızırdım. Her şey öz qerarlarımın, sehvlerimin neticesi idi deye üsyan etmeye, belke de ağlamağa haqqım yox idi bilirdim. Amma özümü, ailemi bu halda görüb dayana bilmirdim. Atamın illerdir baş hekimi olduğu xestexana belke de indi bu xeberle sarsılır, heç kes üzüne demeye cesaretleri çatmasa bele arxasınca Allah bilir neler danışırdılar. Atam, Merdan mene göre buna dözseler de bilirdim ki, onlar üçün bu heç de asan deyil. Bunların hamısı menim erköyünlüyüm üste olmuşdu. Vaxtında qardaşıma qulaq assam, ona qarşı özümü qorusam indi bunların heç biri olmayacaqdı. Bu peşmanlıq hissi ile hönkürtüm dayanmır, bütün qezebimi, hirsimi öz bedenimden çıxırdım. Deqiqelerle nefesim kesilene qeder ağladıqdan sonra suyu kesib ayağa qalxdım. Güzgüde qıpqırmızı olan bedenime, qan daman gözlerime vecsizlikle nezer salıb eynimi geyinib otağıma keçirdim ki, Merdanla qarşılaşdıqda qaşlarını düyünleyib mene baxırdı.
-Sene kim icaze verdi hamama girmeye? Alnına hele bu gün tikiş qoyulub. Özbaşınalığını yığışdırmadın sen. Keç otağa gelirem. - belimden yüngülce otağa iteleyib getdi.
Men asta addımlarla yatağa doğru gedene qeder artıq Merdan otağa gelib menim oturmağımı gözleyirdi. Yatağın üzerinde oturduqda o da yanımda eyleşib elindekilerle alnımdakı yaranı sildikde ağrıdan qıvrılsam da sesimi çıxartmamışdım. Ardınca binti alnıma qoyub:
-Hazırdı. Yatırsan? - deye soruşdu.
Qısaca "he" deyib yatağa uzandıqda Merdan elindekileri tumbanın üzerine qoyub üstümü örtdü.
-Deyirdin hamıdan gözelem. İndi oldun çapıqlı gözel. - Merdan şen sesi ile üzüme baxıb dillendikde evvelki günlerdeki sözleşmeyimizi, dalaşmağımızı yadıma salıb yeniden kövrelsem de özümü sıxın asta sesle:
-Gecen xeyre. - dedim.
-Senin de. - sesinde duyulan teessüf

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 200 >>