yatmağa getmemişdim her halda!!! Hemin gün bu eve tekce o alçaq gelib! - Merdan yeniden sesini yükseltdikde yerimden dik atılmış, getdikce gözlerim dolurdu. Eseble mene teref dönüb baxdıqda ise özünü saxlaya bilmeyib sözler dilinden tökülmüşdü artıq:
-Sene men demişdim!!! - qolumdan tutub sıxdıqda gözümde saxladığım yaşlar yanağıma doğru axırdı. - Dedim o zibilden uzaq gez!!! Dedim Sumaya ağlını yığ başına!!! - sözünü bitirib meni iteledikde müvazinetimi itirib sendeleyerek yere yıxıldım. Olduğum yerde qalıb ne ayağa durur, ne de başımı qaldırırdım. Kilidlenmiş kimi gözümü bir nöqteye zilleyib, artıq heç ne düşünmürdüm. Meni bu halda gören Merdan:
-Götür apar bunu gözümün qabağından!!! Biraz da qalsa vurub öldürecem!!! - deye anama dedikde o ise hele de özüne gele bilmeden,avtomatik hereketlerle meni qaldırıb otağa apardı. Otağa girdikde anam özünü saxlaya bilmeyib otağın ortasında yere oturub başını elleri arasına aldı. Menim ise neyise izah edecek, danışacaq gücüm qalmamışdı. Özümü yatağa atıb gözümü anama zillemiş, ne etdiyimi bir daha yaxşı derk edirdim.
-Sen doğrudan bunu etmisen? - anam üzüme de baxmadan soruşduğu sualın cavabını özü de yaxşı bilirdi, amma görünür bu halda ağlına başqa bir söz gelmirdi.
Aradan keçen saniyelerde menim hele cavab vermediyimi, terpenmediyimi gören anam yaxına gelib qollarımdan tutaraq:
-Senin xeberin sen ne etmisen?!!! - deye qışqırır, elinde olsa belke de meni bu saniye öldürerdi. - Biz günlerdi sene göre özümüzü ne hallara qoyuruq, sen ağzını açıb bir kelme söz demirsen! Demirsen ona qapını men açmışam!!! Demirsen bunu eden Raufdur!!! - menim üzüne baxmadığımı, gözümü hele de eyni nöqteye zilleyib heç ne demediyimi gördükde daha da qezeblenerek elini qaldırıb var gücü ile şille çekmiş, ardınca ise:
-Haram olsun senin üstündeki eziyyetlerimiz! - deyerek qapını çırpıb getmişdi.
Bu halda aglayaraq yalvarıb bunu isteyerek etmediyimi demeli, onlardan bağışlamaqlarını istemeli idim. Ancaq men heç ne demeden, her şeyi

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 200 >>