başımla qarşılıq verdim.
-Bax bu da bizimkiler. Merdanla Sumaya. - atam anamın bayag Faiq müellim deye qarşıladığı adama bizi gösterdikde o da yaxına gelib hem Merdanla hem de menle görüşüb ardınca masaya doğru getdiler.
Artıq hamı gelmişdi deye qonaqlar bir-bir süfre arxasına keçib söhbete başlamışdılar. Qonaqlar ne qeder çox olsa da darvazadan içeri keçenden beri Raufun mene qarşı tamlıqla anlaya bilmediyim baxışlarını, jestlerini hiss edib özümü derin narahatlıq içinde tapmışdım. Mene ele gelirdi ki, her kes bunu hiss edir ve bütün her kes bize baxır. Bu sebebden maraq dairemde olmasa da ya anamgilin söhbetine qoşulur, ya da baxışlarımı qarşımdakı boşqaba zilleyib sanki maraqlı ne ise izleyirdim. Meclisin ortalarında ise dözmeyib metbexdekilere kömek etmek behanesi ile masadan qalxıb eve doğru getdim. Hem Raufun xoşagelmez baxışları, hem de bir neçe saatdır davam eden ses-küy başımı ağrıtmışdı artıq. Hamam otağında el-üzümü yuyub biraz özüme geldikden sonra yene mecbur masaya qayıtmalı olduğumu xatırlayıb üz-gözümü büzerek otaqdan çıxıb pillekenlere doğru gedirdim ki, yuxarı addımlayan Raufu görüb dilimi udmuşdum az qala. Özümü sakit saxlayıb yanından ötüb keçmek isteyirdim ki, onun sesini eşidib ayaq saxladım:
-Sumaya idi he adın? - hiss olunurdu ki, söhbete başlamaq üçün bundan daha mentiqli sual tapmayıb.
-Aha. - qısaca başımı yelleyib keçmek isteyirdim ki, meni yeniden saxladı.
-Seni axırıncı defe görende deyesen on yaşında idin. Rehile xala demese tanımazdım. - bir neçe saniyelik fasileden sonra heç ne demediyimi görüb davam etdi - Böyümüsen. - bu defe gülüşü açıq-aydın görünürdü.
-Deyesen sen illerle on yaşında qaldığına göre bu qeder teeccüblüsen. - iç sesim meni burda bir xeyli alqışladıqdan sonra heyecanım sovrulmuşdu ki, özümden emin terzde aşağı düşüb masaya teref addımladım. Tebii ki, dilimin altında deyinmeyi eskik etmemişdim.
Bu yaşıma qeder hem Merdanın hem de atamın mene qarşı hördükleri divarlar meni etrafdakı insanlara qarşı o qeder

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 200 >>