Qapıya yaxınlaşan addım seslerinin ardınca açılan qapıdan Merdanın esebden qan çanağına dönen gözlerini görüb yerimde donub qalmış, gözlerim böyümüşdü. Bir neçe addım ireli gelib:
-Bilmirem o ağlınla ne ümid edirsen, ne xeyallar qurursan amma sen bu evden çöle bir addım da atmayacaqsan!!! Lazım gelse ele bu evde, bu otaq bütün heyatını keçirdeceksen!!! - deye bağırıb ardınca geldiyi kimi qezeble çıxdıqda hele de olduğum yerde qalmış, dediklerini hezm etmeye, anlamağa çalışırdım. Lakin dediklerinden bir kelme bele başa düşmemişdim...
Merdanın gedişinden bir neçe deqiqe keçse bele qorxu canıma ele işlemişdi ki, yerimden terpene bilmirdim. Onun sözlerinden ne ise anlamağa çalışırdım amma beynim heç neyi qebul etmirdi hazırda. Aradan keçen deqiqelerde biraz özüme gelib ayaqlarımı sürüye-sürüye keçib yatağa eyleşdim. Ne demeye çalışırdı? Ne olmuşdu? Niye birden coşmuşdu ki?...
Ala-qaranlıq otaqda öz suallarımla boğulurdum ki, anam qapını açıb içeri keçdikde üzüne tamlıqla anlaya bilmedim ifade vardı. Hiss edirdim ki, o da kifayet qeder dolub ve danışıb üreyini boşaltmağa ehtiyacı var.
-Merdan ne deyirdi? - qapını yavaşca örtüb mene teref geldi.
-Başa düşmedim. Elece dedi evden çöle çıxmayacaqsan. - deyib diqqetle anama baxır, ondan bu sözlere bir açıqlama gözleyirdim.
Anam derinden bir ah çekib keçib yanımda eyleşdi.
-İndi Leylagil gelmişdi. Yazıqlar qabağımızda yumaq kimi büzüşmüşdüler. Biraz söhbet etdik. Axırı Faiq söhbeti getirdi ki, Sumayanı bu halda qoya bilmerik. Rauf gelib onunla evlenecek. ,- anam danışdıqda başımdan ayaqlarıma qeder istilik meni basırdı. - Merdan da özünü gücle saxlamışdı onsuz, bu sözden sonra durdu ağzına geleni dedi, az qala qovdu onları. Atan da Merdana esebleşdi. Sonra da onlar dalaşdı. Başımı itirmişem temiz. - elleri ile başını tutub dayanmışdı.

Anamın son sözleri hele ki, tamlıqla mene çatmırdı. Günlerle Raufla bağlı her şey düşünsem de evlilik ağlımın küncünden bele keçmemişdi. Ailemin gözünde nece veziyyetde olsam da

<< 1 ... 57 58 [59] 60 61 ... 200 >>