özlüyümde bu qeder alçalmağı heç vaxt düşüne bilmezdim. Heç ne olmamış kimi onun qoluna girib, geleceye addımlaya bilmezdim. Bünövresi alçaqlıqla atılmış bir aileden kim ne gözleye bilerdi ki? Men bedbext olmuşdum, beli. Amma bu hereketle tamamile mehv olardım.

-Men heç vaxt... Yox. İstemirem men onu. ,- onun üzünü görmeyi düşünmek bele mene her terefli tesir edirdi. Sözleri qırıq-qırıq deyib üzümü tutaraq ağlamağa başladım. - Men onunla yaşaya bilmerem. Öldürerem özümü.

Belimde hiss etdiyim el ile özümü anamın qucağına atıb hönkür-hönkür ağlayırdım. Raufla evlenib belke de ailemi bu derd-serden qutara bilerdim ancaq bilirdim ki, bu çox davam etmeyecek. Ya yeniden öz evime qayıdardım, ya da günün birinde özümü öldürerdim. Günahkar olsam da bu qederine layiq deyildim. Anamı qucaqlayıb o qeder ağlamışdım ki, Gözlerimde hiss etdiyim ağırlıqla özümü saxlaya bilmeyib yuxuya getmişdim.
Gecenin bir yarısı gözümü güclükle açdıqda hele de anamın yanımda olduğunun ferqine varıb başımı qaldırdıqda oyaq idi. Menim terpendiyimi görüb:
-Oyandın? - deyib üzümü sığalladı. Son sözlerimden sonra deyesen qorxub geceni yanımda qalmışdı.
Başımı terpedib yerimde dikeldim. Ana-qız düşüncelere dalıb düşdüyümüz çuxurdan nece çıxacağımızı düşünürdük.
-Merdan niye ona nifret edir? - hele ilk günden marağıma sebeb olan sual bir anda ağzımdan çıxdı.
-Düzü, Merdanla Raufun ulduzları evvelden barışmayıb. Merdan heç xoşlamırdı onu. Bilmirem neyini görürdü, neyini eşidirdi. Sonra Nergiz meselesinde o da Orxan qeder ezab çekdi. Özünü günahkar hesab edirdi ki, mene göre oldu. Senin yadına gelmez amma Merdan Nergizi öz bacısı kimi isteyirdi. Sene çox benzedirdi onu. - anamın gözleri uzaqlara dalmış, hem gözel, hem de ona ağır gelen xatireleri yada salırdı. - Ondan sonra Raufla qanlı bıçaqlı oldular.
-Bes Rauf niye Nergizle evlenmedi? Niye qaçıb getdi? - bu gece üreyimde qalan bütün suallara cavab axtarırdım deyesen.
-Ne bilim qızım. Onun da yaşı az idi o vaxt. Leyla ne qeder

<< 1 ... 58 59 [60] 61 62 ... 200 >>