periodum olmayıb. Divarlardan tutaraq asta addımlarla otağa qayıdıb yatağa eyleşdim. Bir anlıq hamilelik fikri beynimi meşğul etse de celd ağlımdan çıxardım. İkinci zerbenin altından sağ-salamat çıxa bilmezdim.
Hemin geceni gözümü bir deqiqelik de yuma bilmemişdim. Bu fikri beynimden ne qeder çıxarmaq istesem de dönüb dolaşıb yene eyni yere qayıdırdım. Seher azanını eşidib yerimde dikelib geceden beri gözümde tutduğum göz yaşlarımı azad buraxdım. Her ne qeder inkar etsem de hamile olduğum ehtimalı kifayet qeder yüksek idi. Bununla bacara bilmezdim. İstesem de bacara bilmezdim. Başımı divara söykeyib gözümü pencereye zillemişdim. Aradan deqiqeler keçdikce hava yavaş-yavaş aydınlanır, güneş görünürdü. Anam seher erkenden adeti üzre meni yoxlamaq üçün qapını açıb otağın bir küncünde oyaq olduğumu gördükde yaxına gelib:
-Niye oyaqsan qızım? - dedi.
-Ne bilim. Yuxum yoxdur.
-Bilirem narahatsan. ,- yaxına gelib yanımda eyleşdi. - Biraz da sebr ele.
-Ana men getmeliyem axı. - gözlerim dolmuş halda dillenib ümidle anama baxırdım.
-Heyatda her kesin başına bu gelmese de hamının çetinliyi olur, Sumaya. Sen sadece sebr ele, birazca da döz.
Anamın sözlerinden bilmirem niye amma yeniden kövrelib gözüm dolmuşdu. Başımı divara dayayıb uşaqlığımın şen xatirelerine dalmışdım.
Kiçik yaşlarımdan anamın ziyafet donlarını, hündürdaban ayaqqabılarını geyinerek eda ile bütün evi gezib "Ana, bax artıq böyümüşem. Böyük qızam daha men." deye hemişeki nazlı gülüşümle anamın ağzını güdürdüm ki, eşideceyim söz meni sevindirsin. O da bezen meni bağrına basıb menasını sonradan derk etdiyim meyusluqla:
-Bir gün gelecek, baxacaqsan ki, artıq böyümüsen, aile qurmusan ve başın qarışıb onlara. Bilmeyeceksen iller nece geldi, keçdi. Elinde qalan sadece keçmiş günlerin tozlu xatireleri olacaq. Odur ki, - meni özünden aralayaraq gizli gözyaşlarının arxasında mehribanlıqla gülümseyib - böyümek üçün telesme. - deyirdi.
O vaxt anamın bu sözleri mene çox uzun,görünmez, dumanlı bir yolu

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 200 >>