-Rehile eşitdin sen de. Sabahdan gedir derse. - atam nisbeten sakit tonda deyib evden çıxdı.
Atamla Merdanın bayaqkı mübahisesi, atamın son sözü beynimde defelerle tekrarlanır, hele de atamın qerarına sevine bilmirdim.
-Bax sene demişdim sebr ele. Gördünmü? - anam yanımda eyleşib üzünde seçilen tebessümle danışırdı. - Bu qeder ağlamağına deymedi. Bilirdim atan senin geleceyini mehv etmez.
-Aha. - qısaca cavab verib otağıma keçdim.
Bu güne qeder her kesin nifretini qazanmış, indi ise mene göre atamla Merdan dalaşmışdı. Bu sebebden heç sevine de bilmemişdim.
Ertesi gün seher oyanıb tez-bazar hazırlaşaraq Kamil dayı ile yola düşdüm. Kamil dayı hefteler sonra meni gördükde o da evvelce meni bu halda görüb heyretlense de ardınca hal-ehval tutub universitete yollanmışdıq. O da her şeyi çox yaxşı bilirdi ancaq ne hereketlerinden, ne sözlerinden bunu hiss etmirdim. Universitete gelib çatdıqda çekinerek maşından enib binaya daxil oldum. Bir neçe neferden soruşa-soruşa axır gelib ders keçilen otağı tapmışdım. Hele tez olduğundan içeride iki-üç nefer vardı. Onlardan önde oturan qızlardan biri gülerüzle ayağa qalxıb:
-Buyurun. Ne lazımdır? - dedi.
Elimdeki çantanın qulpunu elimde sıxaraq:
-Men... Bu qrupda oxuyuram. - deye dillendim.
-Senin adın deyesen Sumayadır, he? - bu defe üzünde geniş tebessümle qabağa geldi.
-Aha.
-Biz de neçe gündür seni maraqla gözleyirik. Menim adım da Gülaredir. Xoş geldin.
-Çox sağolun. - asta sesle deyerek keçib arxa sıralardan birinde eyleşdim.
Otaqdakılar mendeki qeribeliyi sezmişdim ki, gün erzinde mene çox deyib dolaşmamışdılar. Her otağa giren meni başdan ayağa süzdükden sonra Gülare meni bir-bir hamıya teqdim edib mene baxaraq gülümseyirdi. Onda hardasa mehribanlıq hiss etsem de kimlese yaxınlıq etmek, refiqe olmaq fikrinde deyildim. Ders bitdikde ise sakitlikle otaqdan çıxıb maşına minib eve doğru yola düşdük. Qapıda evvelce meni Nazile xala, ardınca anam qarşılayıb ilk günün nece keçdiyini sorğu-sual etmişdiler. Her

<< 1 ... 65 66 [67] 68 69 ... 200 >>