Merdan sesini çıxartmamış, anam ise başını bulayıb "Heç ne qızım. Gecdir sen get yat seher hazırlığın var." deyerek meni az qala otaqdan qovduqda heç ne demeden mecbur otağıma qalxmışdım. Yatağıma uzandıqda bir neçe deqiqe bayaq danışılanları beynimde müzakire edib, neyinse ucundan yapışaraq başa düşmeye çalışsam da o qeder yorğun idim ki, özüm de bilmeden yuxuya getmişdim.

Seher erkenden başlayan qaçhaqaçım mene ne Raufu, ne de dünenki söhbeti yadıma salmağa imkan vermemişdi. Ta ki, axşamüstü eve qayıdana qeder. Evde anamla Nazile xaladan savayı heç kimin olmadığını fürset bilib yemek yeyerken anama sual vermek üçün meqam gözleyirdim ki, ele özü bu sessizliyi pozdu:
-Nece keçdi hazırlığın? Çetinlik çekmirsen ki?
-Yox. Yaxşıdır her şey. - gülümseyerek cavablandırıb, nehayet, mene gelen cesaretle sualımı vere bilmişdim -Ana, dünen siz kimden danışırdınız? Merdan niye ele esebi idi?
-Heç ne. Leylagille bağlı meseledir. -Leyla xalanın adını eşidib marağım bire-beş artmışdı - Neçe il evvel bağlanıb gedib. Merdanı da tanıyırsan kimdense xoşu gelmedise axıra qeder ele de gedecek. - üzünde azca seçilen tebessümle sözünü bitirdi.
-Ne olmuşdu ki, Leyla xalaya?
-Leyla xalaya yox, Raufa.
Anamın sözüne qarşılıq maraqla qaşımın birini qaldırıb davamını gözleyirdim.
-Üç-dörd il evvel Rauf narkotikaya qurşanmışdı. - "narkotika" sözünü eşidib damarımda qanım donmuşdu sanki. Atam, onun ardınca ise Merdan illerle onun zererlerinden, neler törede bileceyinden, insanı ne hallara saldığından, neticelerinden o qeder danışmışdılar ki, bir anlıq gözümün qarşısından Raufun o halı, Rafiq dayıgilin bu meseleni öyrendikde yaşadıqları keçdikde sanki soyuq bir külek hiss edib, yeniden özüme gelib anama qulaq asırdım - Atan da onlar üçün Türkiyede yaxşı bir xestexana tapıb yönlendirmişdi. Bir ile yaxın orda qaldılar. Yazıq Leyla ne hallara qalmışdı. - o anları xatırladıqda anamın nece kederlendiyi açıq-aşkar hiss olunurdu - Ele Rafiq de çox eziyyet çekdi. Gah ora gedirdi, gah

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 200 >>