içimde övladıma qarşı qoyduğum bütün serhedler yerle-yeksan olmuşdu.
-Deqiq ne ise demek üçün tezdir amma zennimce qızınız olacaq. Baxın ellerine, ayaqlarına, nece hereketlidir. - hekim bu defe üzünde geniş tebessümle dedikde qeyri-ixtiyari başımı qaldırıb qaranlıq monitorda hereketleri ile seçilen varlığa diqqetle baxırdım.
Gözümde bir anda övladımla bağlı kiçik, qırıq-qırıq sehneler canlanmış, onun kiçik bedenini qucağımda fikirleşirdim. Onun ilk ana kelmesini, ilk yerişini, ilk gülüşünü heç vaxt görmeyeceyimi düşündükce sinemde qopmağa hazırlaşan hönkürtü sıxılıb qalırdı.
-Hamileliyiniz üç aya yaxınlaşır amma her ikiniz çox zeifsiniz. Hekimle meslehetleşin size vitaminler yaza biler. - qarnımdakı mayeni sildikde ayağa qalxıb müayine kağızlarını da götürerek otaqdan çıxdım. Anam meni görüb yaxına gelmek istese de az qala qaçaraq özümü xestexanadan çöle atmışdım. Oturacaqlardan birinde eyleşib derinden nefes alır, bayaqdan beri üreyimi sıxan narahatlıqdan azad olmağa çalışırdım.
-Sumaya ne olub? - anam qarşımda narahatlıqla meni süzürdü.
-Ana heç ne olmayıb. Birce meni tek qoy, başqa heç ne istemirem. - sesimdeki qetilikden sonra anam daha heç ne demeden yeniden xestexanaya qayıtdı.

Ellerimi qoynumda çarpazlaşdırıb tekrar-tekrar otağı bürüyen ürek döyüntüsünü düşünür, son günlerde şeheri bürüyen soyuq havanın iliklerime qeder işlediyinin ferqine bele varmırdım. Qucağımdakı kağızlardan övladımın seçilmeyen bir neçe resmine baxır, baxdıqca özümü saxlaya bilmir, hönkürtü ile ağlayırdım. Göz yaşlarım buz kesmiş üzüme deydikce elimle dayanmadan silir, bütün hirsimi onlardan çıxırdım sanki.
-Men sene nece qıyacam? - pıçıldayıb ellerimle üzümü tutmuşdum.
Onun belke de bir neçe saat sonra mehv olacağını düşündükce qeher boğazımda direnib meni boğurdu.
Aniden küreyimde hiss etdiyim istilikle başımı qaldırdıqda hemişeki mehriban nezerleri ile Kamil dayının mene baxaraq penceyini çiynime qoyduğunu görüb ona teşekkür dolu nezer salaraq yeniden başımı aşağı

<< 1 ... 70 71 [72] 73 74 ... 200 >>