tonda "17" dedim başımı qaldirmadan.
-Bu uşağı heqiqeten mehv etmek isteyirsen?
Qelbimin derinliyinde tebii ki, istemirdim. Hetta haqqim olmasa da ovladimla bağlı xeyallar bele qururdum. Ancaq xeyallar dünyasinda yaşamırdıq:
-Aha. ,- dolmuş gözlerimi gizlederek gucle dillendim.
Stulundan qalxib menimle üzbeüz oturduqda narahatlığım bire beş artmışdı.
-Sumaya, menden çekinme. Eger komeye ehtiyacin varsa sene elimden geleni ede bilerem.
Onsuz da buraya gucle gelmişdimse indi bu hekimin menimle bagli narahatligi sebebini bilmesem de menim eseblerime toxunurdu.
-Heç neye ehtiyac yoxdur. Xahiş edirem işinizi yerine yetirin kifayetdir. ,- soyuqluqla uzune baxib dediyim sozleri deyesen gozlemirdi ki, bir neçe saniye teeccuble uzume baxdiqdan sonra yanindakı telefondan tibb bacilarini sesleyib yeniden oz yerine eyleşdi.
Yarim saat sonra her şey hazir olmuş, artiq başqa bir otaga aparmışdılar meni. Perdeni çekdikde qarşımdakı stulu gorub bir anlıq üreyim boğazımda döyündü sanki. Ne ise demek istesem de bogazimdaki düyün buna imkan vermirdi.
-Yaxşısınız? - tibb bacisi qolumdan tutub meni sesledi.
-Aha - ozumu gucle ele alib dillendim - Bu.. Bu nedir? Burada olacaq? - hem qorxarag, hem de umidle genc qizin gozlerine baxirdim.
Sualim qarşısında o da çaşmışdı ki, ne deyeceyini bir xeyli düşündükden sonra meni qiraqdaki stula eyleşdirib qarşımda dayandi:
-Qorxmayin. Size iyne vurulacaq heç ne hiss etmeyeceksiniz. Tamella xanim çox yaxşı hekimdir. Her şey yaxşı olacaq. - elimi xefifce sixib gulumseyerek mene baxirdi.
-Heç ne yaxşı olmayacaq. - sadece ozumun eşideceyim pıçıltı ile dillenib ayağa qalxdim - Mene komek ede bilersiniz? - bayaqdan qorxu, heyecan hissi meni rahat buraxmirdisa, indi de burda olmagin utanci meni büsbütün mehv edirdi.
-Elbette. - yeniden gulumseyerek stula eyleşmeyime komek etdi.
On-on beş deqiqe keçmiş Tamella xanim yanima geldikde elimi sixaraq:
-Qorxma. - dedi sadece.
Son defe betnimdeki ovladima piçıltı ile "Bagishla" deyib

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 200 >>