sıxıb otaqdan çıxdı.
Biraz keçmiş anam elinde yemekle içeri girib mene bir neçe tike yedirmeye çalışsa da ne ağzımı açıb yemek yemişdim, ne de bir kelme danışmışdım. Belke de o meni qınayırdı bu hereketlerime göre amma men ne anamı, ne de başqa birini günahlandırmırdım. Sadece özlüyümde hele bu meseleni qebul ede, hezm ede bilmirdim. Anamın kömekliyi ile eynimi geyinib xestexanadan çıxdıq. Maşında bizi gözleyen Kamil dayı meni daha da solğun veziyyetde görüb evvelce yazıq baxışlarla meni süzüb ardınca ağzını açıb ne ise demek istese de fikrinden danışıb maşını işe saldı. Eve çatdıqda yeniden anamın kömekliyi ile maşından düşüb eve girdikde dehlizde bizi Merdan qarşıladı. Onun üzünde evvelce alışıb yanan qezebden qorxsam da menim halımı görüb heç ne demeden içeri keçdi. Otağıma qalxıb güclükle yatağıma uzanaraq bedenimdeki ağrılarla mübarize aparırdım. Bir neçe deqiqe içinde ağrılar gah keskinleşir, gah da azalıb sızıltıya çevrilirdi. Artıq döze bilmeyeceyimi anlayıb çantamdakı ağrı kesicilerden birini içerek özümü yuxuya verdim. Yorğunluğun, stressin tesiri ile başımı yastığa qoymağımla yatmağım bir olmuşdu. Gecenin bir vaxtı qan-ter içinde, tengnefes halda oyanaraq celd yataqda dikelib tez-tez nefes alıb verir, gördüyüm yuxunun tesirinde idim. Yaşadığım hadise şüur altına o qeder tesir etmişdi ki, artıq yuxuma da girmişdi. Qaranlıqda dayanmadan uşaq sesi, ağlayışı eşidib gücle yuxudan ayılmışdım. Elimle üzümün, boynumun terini silib nefesimi tenzimleyirdim. Özümü ele alıb divarlardan tuta-tuta gelib hamam otağına çatmışdım. El-üzümü yuyub biraz sakitleşdikden sonra yeniden otağa qayıtdım. Yatağımda eyleşdikde gördüyüm yuxunu yeniden xatırladığım zaman ağlamaq istesem de artıq heftelerdir o qeder göz yaşı axıtmışdım ki, hazırda ağlaya da bilmirdim. Qaranlıqda pencereden düşen işığa gözümü zilleyib sehere qeder o veziyyetde qalmışdım. Seher anam adeti üzre yuxudan oyanan kimi gelib meni yoxladıqda yeniden danışmaq istese de ağzımı açmamışdım. Evde olduğum iki gün

<< 1 ... 74 75 [76] 77 78 ... 200 >>