müddet mümkün olmayacaq. Hemin vaxt dayanmadan döyülmeye başlayan qapı sesine her üçümüz seksendik. Anam qorxaraq, çekinerek qapını açdıqda qarşımızda esebden qıpqırmızı olan Leyla xalanı gördükde onu içeri devet etmek üçün kenara çekilib ağzını açmaq istese de Leyla xala özü şestle içeri keçib anamın danışmağına imkan vermeden özü söze başladı:
-Hanı o Merdan?!!! Hanı o vehşi?!!! Oğlumu ne güne qoyub xeberin var?!!! - deyib anamın üstüne hücum çekirdi az qala. Biz ise o qeder çaşqın idik ki, heç birimiz ağzımızı aça bilmirdik. Metbex qapısının kandarında dayanıb mat-meettel onlara baxırdım.
-Leyla sakit ol. Ne olub? - anam az-çox deyesen veziyyeti anlamışdı ki, mümkün qeder sakit cavab verirdi.
-Ne olacaq Rehile?! Senin oğlun Raufu nece döyübse uşaq xestexanadadır! Ölümden qayıdıb! Sen isti evinde oturmusan ne vecine?!!! -Leyla xala eseble gah menim, gah da anamın üzüne baxıb bir cavab gözleyirdi ki, gözlenilen cavab çox da gecikmedi:
-Leyla xala siz şükür edin ki, anama söz vermişem, onu men bir defelik vurub öldürmedim. - Merdan pillekenlerde dayanıb tekebbürle cavab verdikde Leyla xala da bizim kimi teeccüble onu seyr edirdi. Lakin o tez özünü ele alıb yeniden qışqırmağa başladı:
-Hele bir dilin var danışırsan!!! Menim oğlum günahkardırsa senin bacın da quzu balası deyil!!! İstemirdise üz vermezdi Raufa! Gelib girmezdi oğlumun qoluna!!! Ağzımızı açmırıq deye ele bilirsiniz bele de olmalıdır!!!
-Bura bax Leyla! - bu defe anam bir elini beline qoyub ireli geldi. - Bu qeder söz-söhbetden sonra dedim günah Raufdadır sene ağzımı açıb bir kelme demedim deyesen senin ayağın yer aldı! Bu eve gelişin de axırıncı defe olsun!!! - Leyla xalanın qolundan tutub çöle çıxartmağı ile qapını örtmeyi bir olmuşdu. Merdan da men de ağzımız açıq halda anama baxır, hele de onun etdiyini derk ede bilmirdik. Anamın her şeyi sakitlikle yola vermeyine öyreşmişdik deye indi onun bu reaksiyası Nazile xala qarışıq her üçümüzü teeccüblendirmişdi. Üzerimizdeki heyreti bir kenara

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 200 >>