çoxlarından seçilen hedsiz ağbenizliyim meni görenlerin diqqetini celb edirdi.
-Özüne tamaşan bitdise gedek, -deyen Samirin sesine diksinib geriye dönüb heç ne demeden dehlize doğru irelileyib ayaqqabılarımı geyinmeye başladım.
Bu gün Zehranın ilk günü olduğu üçün anam da bizimle birlikde mektebe gelecekdi. Zehra birinci sinif heyecanı yaşayarken biz Samirle mektebden nece canımızı qutaracağımızı düşüne-düşüne mektebe yollandıq. Samirle çox yola getmesek de tenbellik bizim en böyük ortaq cehetimiz idi.
-Bax 4 il burdan sonra 4 il universitet, oxusan eger 2 il magistratura ondan sonra da işleyirsen bele-bele ömrün günün çürüyür,- yol boyu dil boğaza qoymayan Samir onsuz yükselen ilk gün stressimi daha artırırdı. Aniden ayaq saxlayıb ona teref dönerek -Samir sus!,-elimle ağzını tutub yolumuza davam etdik.
Mektebe çatdıqda ilk gün tedbirinden sonra her kes sinife dağılışdı. Bu il daha da böyüdüyümün tekce men yox deyesen mektebdekilerin bir çoxu ferqine varmışdı. Baxışları üzerimde hiss etsem de her kes Samirin qardaşım olduğunu bildiyi üçün heç kesin cüreti çatmazdı mene yaxınlaşsın. Hemçinin böyüdüyüm mühit ve ailede adet-eneneye hedsiz bağlılıq ve "camaat ne deyer" düşüncesi mövcud olduğu üçün heç vaxt düşünmemişdim bu barede. Amm bu il mene qarşı deyişen baxışlar meni bu haqda düşünmeye vadar edirdi.
İlk dersin zenginden sonra Zehraya baş çekmek üçün aşağı düşüb onun ders keçdiyi otağa daxil oldum. Sakitce oturduğunu görüb yanına yaxınlaşdım.
-İlk ders günü nece keçir balaca? ,- onu qucaqlayıb öpdüm.
Meni görüb ağlamsınan Zehra başını köksüme dayadı. İlk derse geldiyim gün "eve getmek isteyirem" deyib ayağımı yere diremeyimi yadıma saldıqda onun menden ferqli olaraq bele sakit reaksiya vermesini görüb gülümsedim. Bir neçe deqiqe onunla söhbet edib başım qarışmışdı ki, artıq zengden keçdiyini görüb celd ayağa qalxıb sinife doğru addımlamağa başladım.
Sinifin qapısının örtüldüyünü gördükde artıq müellimin geldiyini yeqin ederek astaca qapını taqqıldadıb

<< 1 [2] 3 4 ... 106 >>