qeder iş görsem de hele de ağlım Xalidde idi. Niye ses-sorağının çıxmamağa teeccüblü gelse de bilirdim ki , neneme söz verib deye bu meseleni bir neçe gün sonraya saxlayıb. Meni maraqlı gelen ise Zerife ile Xalid arasında olan söhbet idi. Ancaq bilirdim ki , bu söhbeti Xalidin ağzından heç vaxt ala bilmeyecem. Ele bu sebebden marağımı boğub oturmuşdum. Ömerin ad gününe qeder Xalidden ses-soraq yox idi. Bilirdim ki , özünü saxlaya bilmemekden qorxduğu üçün ne zeng edir , ne de buraya gelirdi. Anamgilin tekidi ile Ömerin ad gününü bağ evimizdeki heyetde keçirmek qerarına gelmişdik. Hemin gün seher tezden yola düşüb eve yollandıq. Qohum-eqrebanın kömeyi ile yemekleri hazırlayır , heyeti düzeldirdik. Günortaya doğru Gülzar xala ile Elşad dayı da gelmişdi. Ancaq ne Xalid ne de Zerife yox idi. Onlarla birlikde bağçada oturub söhbet edirdik. Her ikisin münasibeti normal olsa da , bu sessizlik ve hedsiz normallıq meni qorxudurdu. Ne qeder özümü sakitleşdirib işimi görmeye çalışsam da heç cüre alınmırdı.
-Zeyneb uşaq ağlayır seni isteyir deyesen ,- deyen xalamın sesine özüme geldim.
Yazıq uşaq o qeder ağlamışdı ki , qıpqırmızı qızarmışdı. Ömeri qucağıma alıb sakitleşdirmeye çalışırdım. Halbuki indi en çox meni sakitleşdiren biri lazım idi. Qapının deli kimi döyülmeyine diksindim. Samir qapıya doğru yönelib açdıqda ürek döyüntülerim her halda qıraqdan eşidilirdi. Qarşımızda esebden gözleri qızarıb qan çanağına dönen Xalidi gördükde hamımız teeccüble üzüne baxa-baxa qalmışdıq.
-Sen ne hoqqa çıxardırsan menim başıma?!!! ,- Xalid qışqırmırdı , bağırırdı.
Mene doğru iri addımlarla geldikde Samir qarşısını kesib onu saxladı.
-Xalid ne olub? Bir dayan görek.
Ne dayanmaq? Xalidi saxlamaq mümkündür beyem?!
Men ise sesimi kesib dayanmışdım. Qorxudan bütün bedenim tir-tir esirdi. Uşaq da az qala qucağımdan düşecekdi. Gözlerimi Xalidden çekmeden Ömeri Gülzar xalaya verdim.

-Ne olacaq?! Senin bu özbaşına bacın elimde qalacaq !!
Xalidin qışqırtısına atam yaxına gelib

<< 1 ... 99 100 [101] 102 103 ... 106 >>