oxudu.
Men ise onun bu hereketinden sonra özüme gelmişdim.
-Ele bildim eşqini elan edib deye bayaqdan gözünü çekmirsen ,- Şefeq gülmeye başladı.
-Bu menim üçün günlerle deyilmiş sevgi sözlerine beraberdi ,- gülümseyerek mektubu elinden alıb kitabımın arasına qoydum.
Bu minvalla günlerimiz davam edirdi. Xalid her ay gönderdiyi kiçik hecmli mektubları ile menim hesretime az da olsa son qoyur , men ise onun , ailemin ve müellimlerimin ümidlerini doğrultmaq üçün elimden gelen qeder oxuyurdum. Artıq 10-cu sinifin sonuna gelmişdim. Hazırlığın da son günleri idi artıq. Hazırlıqdan çıxıb eve gelirdim ki , yene Xalid meni teeccüblendirmeyi bacarmışdı. Onu qarşımda esger formasında gördükde bir an özümü itirdim .
-Xalid ,- yarı sevincek yarı heyretli ifade ile gözlerine baxdıqda menim veziyyetime gülmeye başladı.
-He menem.
-Nece? Yeni nece geldin? ,- az qala kekeleyerek danışırdım.
-Mezuniyyete gelmişem. İlk seni görmek istedim.
-Xoş geldin ,- deyib xefifce gülümsedim.
İlk defe idi Xalidle bu qeder uzun bir dialoqa girirdim. Bu da düşdüyüm teeccüblü veziyyetin neticesi idi. Daha da dayanmayıb
-Men getmeliyem. Sağol ,- deyerek yanından uzaqlaşdım.
Xalidi görmeyin sevinci ve heyecanı ile bütün bedenim tir-tir esirdi. Xalide qarşı adını qoya bilmediyim duyğularım onu gördükde daha da baş qaldırmışdı. Celd addımlarla özümü eve çatdırdım. Xalid burda qaldığı bir hefte erzinde her gün meni görmek üçün getdiyim hazırlıqların çıxışına gelir , meni görüb yeniden qayıdırdı. Geldiyi son gün mene yaxınlaşaraq
-Sabah gedirem. Bir şeye ehtiyacın olsa , ya da nese sözün olsa Pervize xeber et o mene çatdıracaq. Özün de yemek ye arıqlayıb çöpe dönübsen ,- deyib gülümsedi.
-Sen de.
-Ne men de?
-Sen de arıqlayıbsan özünden muğayat ol ,- utana-utana dillendim.
-Menim yerim yaxşıdı. Esas sensen yorulan her gün ders hazırlıq yorulursan.
Başımı aşağı salıb utanaraq
-Yaxşı men gedim. Yaxşı yol sene sağ salamat ,- deyib uzaqlaşmaq isteyirdim ki , Xalid qolumdan tutub meni

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 106 >>