sesle danışdığını anlamışdım.
-Ana men... Men heç ne etmemişem ,- özümü müdafie etmeye çalışsam da hemin an mene güc gelen heyecan ve qorxu sözümü demeye imkan vermirdi. Başımı aşağı salıb növbeti olacaqları gözleyirdim.
-Ver bura telefonunu! ,- elini mene uzatdı.
Menden ses çıxmadığını gören anam bu defe nisbeten daha yüksek sesle
-Ver bura dedim!! ,- deyib çantamı açıb telefonumu götürdü.
-Sabahdan men aparacam seni bütün hazırlıqlara! Zeyneb senden bir de artıq hereket görsem ya Samire deyecem ya da atana! Bilirsen ki ,ederem! ,- qezeble otağı terk etdi.
Men ise hele de bayaqdan baş verenleri düşünüb ele olduğum yerde qalmışdım. Texmini bir saat keçmişdi ki , Zehranın sesine özüme geldim:
-Bacı yemek yeyirik gel ,- deyib otaqdan çıxdı.
Ayağa qalxıb paltarımı deyişerek ağır addımlarla otaqdan çıxıb gelib süfre arxasına eyleşdim. Samir menim hemişekinden ferqli olaraq gülen yox kederli üzümü görüb diqqetini mene yöneltdi.
- Zeyneb ne olub?
Men ne cavab vereceyimi düşünsem de anam menden celd davranıb
-Heç ne ay bala ne olacaq. Hazırlıqda yorulub ona göre.,- deye Samirin narahatlığına son qoydu.
-He... He hazırlıqda yorulmuşam ,- sünii tebessümle üzüne baxdım.
Zülm-zelaletle keçen şam yemeyinden sonra nehayet , otağıma geldim. Derslerimi oxuyub başımı qatmaq istesem de ağlım-fikrim bayaq olanlarda qalmışdı. Bundan sonra ne olacaqdı deye düşünerek hemin geceni başa vurmuşdum. Bilirdim ki , sehere qeder defelerle mene zeng eden Xalid indi ne haldadı. Mektebler de bitdiyi üçün artıq evden sadece hazırlıq üçün çıxa bilirdim. Bugünden sonra da anamla gedecem deye Xalidi görmeyim , onunla kelme kesmeyim imkansız idi. Bunları düşünerken anam ev telefonu elinde otağa gelerek
-Şefeq zeng edir. Biraz celd ol gecikerik ,- dünenki qezebli ifade ile üzüme baxıb otaqdan çıxdı.
Bir ümidle telefonu qulağıma yaxınlaşdırıb ürkek ve dolmuş sesimle
-Alo ,- deye dillendim.
-Sen hardasan dünenden?! Xeberin var ne haldayam?! Az qala evinize gelirdim! ,- Xalidin

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 106 >>