qışqırmağa başladı.
-Ana özü yox iki xalasının oğlu da narkomandı. Bu da ferli olacaq deyil ki. Onların tayıdı. Bilmirem bu Zeyneb hardan tapıb bu küçe uşağını!
Samirin sözünden sonra üreyime su sepilse de haqlarında bilmediyim bu xala oğluları meni maraqlandırmışdı. Üstelik Xalidin bu haqda heç ne dememeyi ağlımı tamamile qarışdırmışdı.Hemin gün geceye qeder , nece deyerler , tikan üstünde dayanmışdım. Xalidle danışıb bu meseleni aydınlaşdırmaq isteyirdim. Geceye qeder otağımda oturub Samirin dediklerini beynimde müzakire edirdim. Anam ne qeder gedib yemek yemeyim üçün tekid etse de tersliyime salıb ağzıma bir tike bele qoymamışdım. Hem de Samirle qarşılaşmaq istemirdim. Bilirdim ki , meni görse yene esebi aşıb-daşacaq. Yatağımda uzanıb düşünceler içinde itib-batmışdım ki , aniden Xalidin zengine ayıldım. Bayaqdan beri gözlediyim zeng gelmiş , ancaq indi men açıb açmamaq arasında qerarsızlıq keçirirdim. Açıb ne deyecekdim ki?...
Xalidin dözülmez zengine , nehayet , desteyi qaldırıb soyuq sesle
-Alo ,- deye cavab verdim.
Men de bir deyişiklik olduğunu sezmiş , ancaq mümkün qeder menimle mehriban danışmağa çalışırdı. Axırda ise döze bilmeyib
-Zeyneb ne olub sene? Nese bilmediyim bir şey var? ,- yarı nigarançılıq yarı eseble dillendi.
Sanki bayaqdan gözlediyim sözü nehayet eşitmiş kimi döze bilmeyib aniden isterika qaldırmışdım.
-Mene niye xalan oğlunun narkotika istifade elediyini dememisen?! Niye gizledirsen?! Men niye nelerise başqalarından eşitmeliyem?!
Menim bu coşmağımı qeyri-adi bir sakitlikle qarşılayıb söze başladı:
-Ne demeyimi gözleyirdin Zeyneb? Bunun bizim münasibetimize nese isti-soyuğu var? Menimle bağlı bir mesele deyilse seni de maraqlandırmır.
Xalidin bu sakit ve temkinle deyilmiş sözlerinden sonra ne etdiyimin indi ferqine varırdım. Heqiqeten bize heç bir aidiyyatı yox idi. Menim esebim Xalide deyil , Samire olduğu üçün deyilen sözlerin esebini çıxmaq üçün birini axtarırdım ki , Xalid buna tuş gelmişdi. Xalidin dediklerinden utanıb

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 106 >>