Samirin bu sözlerinden donub yerimde qalmışdım. Xalide neler etmişdi deye öz-özüme düşünürdüm. Sözünden başa düşdüyüm qederile Xalid özü çıxmışdı Samirin qarşısına.
-Of Xalid of dedim hele heç ne etme qulaq asmadın mene ,- deyine-deyine telefonu elime alıb Xalide zeng etdim. Bir neçe çağırışdan sonra zengime sakit sesle cavab veren Xalidin heç gözlemediyi reaksiya ile onu yene teeccüblendirmişdim.
-Sen ne edirsen axı ?! Sene dedim çıxma Samirin qarşısına ! ,- bir anda sakitleşib heyecan ve qorxu qarışıq sesimle ,- ne edib sene ? Yaxşısan ? ,- deye dillendim.
-Zeyneb sakit ol bir deqiqe. Heç ne olmayıb sadece söhbet eledik.
-Yalan danışma.
-Zeyneb öz işine qarış ! ,- ilk defe idi bu tonda menimle danışırdı.
Heç ne demeden eseble desteyi asdım. Yeniden zeng etmeyini gözlesem de Xalidden ses-soraq yox idi. Ona ne qeder esebi olsam da neler olduğunu bilmek üçün qıvranırdım. Samir ona zerer vermişdimi , neler danışmışdılar kimi fikirlerle beynimi doldururdum. Gece yatağıma uzanıb yatmağa hazırlaşırdım ki , telefonun sesine dikelib Xalidin zeng etdiyini gördüm. Açmamağa qerar versem de içimdeki nigarançılıq buna yol vermirdi. Mümkün qeder soyuq sesimle zengine cavab verdim.
- Bağışla men ele qışqırmaq istemedim. Ancaq sene neçe defe demişem ki , bele meselelere qarışma. Qardaşınla aramda olan söhbeti sene danışacaq deyilem yeqin ki.
- Men senin üçün nigaran idim. Ancaq görünür nahaq nigaran olmuşam.
- Zeyneb özün yaxşı bilirsen menim ne demek istediyimi. Başqa cür başa düşme meseleni.
Onun bu sözüne qarşılıq sadece susurdum. Menim danışmadığımı gören Xalid
-Ağca qız besdir daha ,- deye danışarken gülümsediyini sesinden hiss edirdim.
Hemin gece Xalid güc-bela ile könlümü almışdı. Sabahı gün onu görüb Samirin ona nese etmediyinden emin olmaq istesem de Xalid min bir behane getirib görüşden qaçırdı. En son ise menim inadım qarşısında dayana bilmeyib razılaşmışdı.
Seher Samir evden çıxdıqdan sonra anama Şefeqle görüşeceyimi deyib evden çıxmışdım. Düzü ,

<< 1 ... 27 28 [29] 30 31 ... 106 >>