bilmirdim. Her halda yuxarı siniflerden biridir deye fikirleşib diqqetimi derse vermeye çalışırdım.
Nehayet, bu günü başa vurub eve doğru yollandıq. Aradan bir neçe gün keçirdi ki, evvelce heç görmediyim hemin oğlanı artıq tez-tez görmeye başlayırdım. Heç kime belli etmese de baxışlarını üzerime hiss edib içimi narahatlıq ve maraq hissi bürüyürdü. Yox ki, men ona qarşı nese hiss edirdim. Sadece onun kim olduğu mene maraqlı gelirdi. Ancaq Samirin ezelden beri menim üzerimde yaratdığı nisbeten yüngül gestapo rejimi maraqlarımı doyuzdurmağa imkan vermirdi. Hemçinin yaşımın azlığı ve tecrübesizliyim ucbatından bu veziyyetin tam olaraq ne olduğunu ve nece davranmalı olduğumu derk ede bilmirdim.
Düzü, keçici bir şey olduğunu düşünüb çox da üstüne düşmürdüm bu sirrli baxışların. Ancaq ne bileydim ki, bu baxışları hele çox görecek ve bu baxışlar üçün bütün her kesi qarşıma almalı olacam?...
Adını bele bilmediyim bu oğlan barede Şefeqe danışmağa qerar vermişdim. O menden ferqli olaraq mektebde daha ünsiyyetcil olduğu üçün belke onun kim olduğu biler deye düşünürdüm. Hele söze yenice başlamışdım ki, Şefeq gözündeki qığılcamlarla mene baxıb dayanmadan danışmağa başladı:
-Yeqin senden xoşu gelib. Yeqin yox mütleq yoxsa niye baxsın ki? Men de şübhelenirdim ki, bu oğlan niye buralarda gezir.
-Tanıyırsan ki?- sebebsiz bir ümidle gözlerine baxdım.
-Ay qız hündür sarışın oğlanı demirsen? Pencerenin yanında dayanır hemişe. Yanında da Terane müellimenin oğlu Pervizle bir yerde.
-He bax o. Pervizle biryerde olur hemişe-sözümü bitirib sussam da Şefeqden onun haqqında daha çox şey öyrenmek isteyirdim.
-Onu men qiyabi tanıyıram. Bizim qonşu Humayın sinifyoldaşıdı. Bir-iki defe Humaydan adını eşitmişem. Adı ne idi yadımnan çıxdı. Xaliq...,-qerarsızlıqla üzüme baxdı,-Yox yox Xalid he Xalid. Hemişe onu terifleyirdi ki, çox yaxşı, yerini bilen oğlandı. Yaşıdları kimi ağlı havada deyil,- Şefeq danışdıqca men artıq beynimde Xalidi canlandırır, onun bir neçe gündür üzerimde sezdiyim

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 106 >>