sonra anam yene neçe gündür heç bir vechle soyumayam esebi ile yanıma gelerek üstüme qışqırdı.
-Sen yene ne oyunlardan çıxırsan?! Bilirsen ki , fikrim qetidir ancaq yene de öz bildiyini edirsen !
-Ana menim heç neden xeberim yoxdu. Men de senin kimi sonradan öyrendim.
Hemin vaxt elimde olan telefon çaldıqda anam celd hereketle telefonu elimden alıb cavablandırdı.
-Sene daha neçe defe demek lazımdı ki , el çek qızımdan?!
Xalidin ne dediyini bilmirdim ancaq görünür , sözünden geri qalmır , bildiyini edirdi.
Anam daha da ona cavab vermeden desteyi asıb telefonu da özünde saxladı. Ne qeder yalvar-yaxar etsem de geri qaytarmadı. Hemin gün geceye qeder yene otağımda tek tenha oturmuşdum. Anam yanıma gelerek menimle danışmaq istediyini bildirdi.
- Atanla danışdıq. Seni rayona nenenin yanına gönderirik. Bir müddet orda qalmağın yaxşıdı. Sabah günortaya bilet alıb Samir dur hazırlaş yığ paltarlarını.
-Başa düşmedim? Men neyem ki , burda siz menim adımdan qerar verirsiz?
- Sen qerar verme haqqını çoxdan itiribsen ! Bize qulaq assan bele olmazdı. Meni danışdırma dur ayağa. Sözün varsa atana de.
- Men getmirem heç yere. Bileti götürün özünüz gedin.
- Senin nazınla çox oynadıq deyesen! Dedim dur ayağa paltarlarını yığ! ,- qezeble otaqdan çıxdı.
Bu xeberi heç gözlemediyim üçün olduğum yerde donub qalmışdım. Atama etiraz ede bilmezdim. Anam da menim terefimde olmadığı üçün atamı razı salmaq üçün heç kim yox idi. Görünür , onların qerarına boyun eymeli olacaqdım. Heç bir hazırlıq görmeden yatağıma uzanıb sehere qeder yerimde qıvrandım. Telefonum olmadığı üçün Xalide de xeber vere bilmirdim. Seher erkenden anamın sesine oyandım. Elindeki çantaya menim paltarımı yığırdı. Artıq emin idim ki , başqa çarem yoxdu. Anam üzerimde ele bir gestapo rejimi yaratmışdı ki , en azından Şefeqle danışıb getdiyimi bildirib onun da Xalide xeber vermesini ümid etsem de , arzum üreyimde qalmışdı. Artıq vaxt yetişmiş , evden çıxmaq vaxtı gelmişdi. Anam ve Zehra ile sağollaşsam da atam

<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 106 >>