işdir , buna bax hem dünen mene deyir ayrıldıq indi de deyir Zeyneb cavab vermese gelecem ora. Gelsin ! Ondan qorxmuram ! Hem niye qorxum ki? Ne olsun menden qat-qat güclüdü? ,- öz-özüme danışırdım.
Ulduz ise heyretle menim davam eden monoloquma qulaq asırdı.
-Nedi? Sehv deyirem?
Bu sözümden sonra dayana bilmeyen Ulduz , nehayet , mene fikir vermeden gülmeye başladı.
-Neye gülürsen ? ,- deye yarı qezeb yarı heyretle soruşdum.
- Bax sene bir şey deyim ancaq sözümü kesme axıra qeder qulaq as.
- Buyur eşidirem.
- Men ilk defe dünen sizin haqqınızda öyrendim. Ve Xalidi görmesem bele içimde ona qarşı hedsiz hörmet yarandı. Bilirsen niye ? ,- elimden tutaraq sözüne davam etdi ,- ananın , qardaşının ona ve ailesine etdikleri tehqirlere baxmayaraq o senin yanında oldu. Senden ayrılmadı. Ancaq indi eseble ve qorxu ile deyilmiş bir kelme sözü elinde bayraq eleme. O bilirsen senin üçün nece nigaran qalıb? Bayaq dedi mene her şeyi. Ne seni ne de refiqeni tapa bilmeyib. Üç gündür havadadı. Deyir az qala evlerine gedecekdim. Sen zeng edende de qorxusunu ve nigarançılığını bu cür dile getirib.
Ulduzun sözlerinde hardasa heqiqet var idi. Ancaq bu Xalidi tamamile haqlı çıxartmırdı. Bu sebebden , hele bir neçe gün Xalidle danışmamağa qerar vermişdim.
Aradan iki gün keçmişdi ki , iki günün sessizliyi gelen zengle pozulmuşdu. Anam zeng edib Xalidin atasının atamla danışdığını neneme bildirmişdi. Meni bura gönderseler bele el çekmeyen Xalid , görünür , ailemin eseblerini tarıma çekmişdi. Anam telefonda ele hey deyinir , nenem ise onu sakitleşdirmeye çalışırdı. Ardınca telefonu mene verdi. Anam ise hele de sakitleşmeyib geri qalan hirsini de menim üstüme tökmüşdü.
- Sen orda da danışırsan onunla ?!
-Yox ana menim heç neden xeberim yoxdu.
-Bes niye el çekmir ?! Hele atasını gönderib atanın üstüne !
- Men bilmirem heç ne ana. Sonra danışarıq sağol ,- deyib zengi sonlandırdım.
Zengi sonlandırdıqdan sonra nenem yazıq nezerlerle üzüme baxıb
- Sizin axırınız nece olacaq

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 106 >>