edirdi. Yaxşıdı indi ellerine pul keçib kasıbları beyenmirler.
Nenem bu sözüne az da olsa gülümsemişdim.
-Dur gedek yataq seher tezden yola çıxmalıyıq.

Telefon elimde yatağıma uzanıb Xalidi düşünürdüm. Xoşbextlik duyulan uçurumları , girdabları atlamaq asan olur deyirler. Ancaq bizim üçün heç ne asan olmamışdı. Görünür , bundan sonra da olmayacaqdı. Her iki aile bu qeder qalmaqaldan , dava-dalaşdan , tehqirlerden sonra nece bir-birinin üzüne baxacaqdı bilmirdim. Daha da düşünmeden Xalide zeng edib cavablandırmağını gözlemeye başladım. Azca yuxulu sesi ile desteyi götürüb
-Alo ,- deye dillendi.
-Yatmışdın? ,- yuxusunu daha da qaçırtmamaq üçün asta sesle danışırdımz
-Yox. Yox. Yatmamışdım. Yaxşısan? Ne vaxt gelirsiniz?
-Sabah.
-yaxşı saatını deyersen gelerem sizi qarşılamağa.
-Yox ehtiyac yoxdu. Samir gelecek.
-Yene mısmırığını sallamısan ne olub ağca qız?
-Bir de menden xebersiz iş görme. Yaxşı ki , qarşındaki nenem idi. Başqası olsa heyetde eline keçeni başında sındırmışdı. Yox yeni başa düşe bilmirem ne ağılla durub gelibsen? İnsan bir xeber eder ,- deye danışmağa davam edirdim ki , Xalid yene sözümü yarıda kesdi.
-Zeyneb gece vaxtı bu ne enerjidi sende? Çene dayanmır.
Geceni gah dalaşıb , gah barışaraq başa vurmuşduq. Seher erkenden oyanıb hazırlaşmağa başladım. Ulduz da seher tezden bizi yola salmaq üçün gelmişdi. Telefonunu qaytarıb bütün her şey üçün ona teşekkür etdim. Mene bu çetin günlerde çox destek olmuşdu. Hazırlaşıb nehayet yola düşdük. Günortaya doğru artıq Bakıya çatmışdıq. Geleceyimizden ise sadece Samirin xeberi var idi. Meni görüb bütün yaşananlara böyük bir xett çekerek bağrına basdı. Gözlerim dolsa da özümü ele alıb ağlamadım.
-Xoş geldiniz ,- deyerek çantalarımızı alıb maşına yerleşdirib yola düşdük.
Yol boyu evde neler olacağını yeqin etmeye çalışsam da artıq beynim dayanmışdı. Heç ne düşüne bilmirdim. Nehayet , eve çatdıqda bizi gören anam teeccübünü gizlede bilmedi.
-Niye xebersiz geldiniz? Xoş geldiniz buyurun keçin ,-

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 106 >>