sene göre. Üstelik aile haqqında maraqlanacaq. Artıq ne ise eşitse bu mesele bir de açılmamaq üzre bağlanacaq Zeyneb xeberin olsun !
Quruyub yerimde qalmışdım. İşler yene qarışmışdı. Ailem razı olsa da Xalidin ailesi meni bir gelin kimi heç vaxt görmeyeceklerdi. Her zaman Xalidin xetrine gelin olaraq qebul etdikleri biri olacaqdım. Bes men buna döze bilerdimmi? Bu sualın cavabını özüm de bilmirdim...
Nenemin sevincek halda meni öpüb qucalamağına fikirlerden ayıldım. Nenem heqiqeten dediyini etmişdi. Biraz daha oturub otağıma getdim. Fikirler içinde itib batmışdım. Ailem her şeyi mehv edib yeniden düzeltmeye çalışsa da artıq olan olmuşdu. Belke de mene nifret edirdiler. Ağlıma gelen fikirle celd otaqdan çıxıb anamın yanına getdim. Utancaq ifade ile ona baxıb
-Ana telefonumu vere bilersen? ,- deye dillendim.
Heç ne demeden yataq otağından telefonu getirib elime verdi. Yeniden otağıma qayıdıb Xalide zeng etdim. Menden zeng gözlemeyen Xalid sesimi eşidib sevincek halda danışmağa başladı. Menim hele de bayaqkı kimi olduğumu bilib , bütün bu yaşananlara göre bele olduğumu zenn edirdi. Aniden
-Zeyneb , inan mene , seni o evden ağ gelinlikle çıxardacam. ,- deye hemişeki qetiyyetli sesi ile dillendi.
Xalidin bu sözü ele eminlikle demişdi ki , bütün her şeyi unudub fikrimi sadece bize - özümüze yöneltmişdim. Özümü saxlaya bilmeyib gözümden iki damla yaş axıtdım. Neler yaşasam da qarşımda her zaman yanımda olan , her yolda menimle birge addımlamağa hazır olan biri vardı. Bayaqdan o qeder fikirli idim ki , anamın dediklerini Xalide demeyi bele unutmuşdum. Xalid sanki qarşımda imiş kimi gözlerimi yumub sevince halda birnefese sözümü dedim. Bir neçe Xalidden xeber gelmediyi üçün her halda sevincden üreyi tutdu deye düşünmüşdüm.
-Xalid hardasan? Ne oldu?
-Elçiliye hazırlaşıram ,- deye gülerek dillendi.
Özümü saxlaya bilmeyib men de gülmüşdüm.
Aradan bir hefte keçmişdi ancaq hele de atam qeti bir qerar vermemişdi. Heyecanla onun vereceyi qerarı gözleyirdim. Ancaq bu

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 106 >>